چکیده:
این مقاله به تحلیل سازوکار قالبسازی شناسههای تصویر در شبکه اجتماعی برخط یاهو٣٦٠ و بازتاب آن در ذهن مخاطبان میپردازد. به طور روشنتر باید اشاره کنیم که این مقاله به تحلیل انگارهسازیهای هویتی در پرتو شیوه زندگی بازنمایی شده در جامعه مجازی ایرانی از طریق تحلیل نشانهشناختی میپردازد. به لحاظ نظری چنین تحلیلی در قالب ملاحظههای نظری «بودریار» درباره «حاد واقعیت» و شبیهسازی قرار میگیرد. همچون بودریار، ما نیز در این مقاله دنیای معاصر ایرانی را دنیای دیداری و مجازی در نظر میگیریم. مطالعههایی که به صورت تجربی انجام دادهایم، نشان میدهد که در تعریف تصویر شیوه زندگی ایرانی، «شبیهسازی» جای «بازنمایی» نشسته و واقعیت به حاد واقعیت بدل شده است. روششناسی این کار نیز در قالب تفسیری و با استفاده از کاربرد نشانهشناسی است. ارتباط صمیمی با فضای شبکههای مجازی در مقایسه با سایتهای اینترنتی، باورپذیری این شبکهها را افزون میکند و موجب تسری این تصویرسازیهای غیرایرانی در زندگی روزمره ایرانی خواهد شد. این امر لزوم پر کردن خلا تعریف تصویر زندگی ایرانی را گوشزد میکند که ما در این مقاله بخشی از آن را انجام دادهایم.
خلاصه ماشینی:
"بر این مبنا میتوان گفت معنایی که فرد در بازنمایی عکس خود در یک شبکۀ اجتماعی مراد میکند، همواره خوانشی همسان با او نمییابد و ممکن است خلق مفهومی ناهمسان با خوانش مخاطب صورت پذیرد.
از این منظر بازنمایی زندگی روزمره در فضای مجازی، نمایشی از شیوۀ زندگی است و میتوان اندیشید که با گسترش مخاطبان شبکههای مجازی یک شیوۀ زندگی خاص و با جاگیر شدن انگارههای دیداری در ذهن بازدیدکنندگان، آن نوع سبک زندگی، به مثابه اسلوب نوعی 4 و مطلوب برای مخاطبان درآید.
تحلیل جانشینی: این عکس دارای دالهایی به شرح زیر است: صورت دختر ( چهرهای غیرقابل تمیز هویتی و البته بیانگر شادی و رضایت کلاه ( نشانهای منتسب به هویت روشنفکر غرب و غیرایرانی روسری ( نشانهای از زندگی در مرزهای جمهوری اسلامی ایران مانتو ( نشانهای از زندگی در مرزهای جمهوری اسلامی ایران شلوار جین ( نشانهای منتسب به فرهنگ غیرایرانی دست و پای برهنه ( نشانۀ تن ندادن به پوشش قانونی تحلیل مورد شمارۀ 5 http://360.
زمینۀ سیاه و نورپردازی عکس تداعی عکسهای تبلیغاتی را میکند، اما با بررسی زمینۀ عکس که لازمۀ تحلیل همنشینی کیفی است، میتوان گفت که انتخاب نام کاربر (که از نامخانوادگی غربی استفاده کرده) و اینکه در تعریف خود از گروه موسیقی غربی نام میبرد، نشانگر تعلق نداشتن به هویت ایرانی است.
در شناسههای شمارۀ ٢ و ٤ اگرچه کاربران آنها در وجه مدیریت بدن، اسلوب غیرایرانی را پیش گرفتهاند، اما عکسی که استفاده کردهاند، اطلاعات زمینهای تصویری را در درون خود جای داده و برای مخاطب ایرانی قابل فهم بصری است."