چکیده:
بسیج، برای اعتال و رشد و پایایی خویش، نیازمند بهرهگیری از ارزشها و راهبردهای نهضت عاشوراست. نهضت عاشورا اسوة شاخص و ممتاز تاریخ اسالم است و امام حسین(ع) خود فرمود: «لکم فی اسوه»؛ من برای شما اسوهام. بهترین جلوهگاه این اسوه، وصیتنامۀ امام است؛ در نهضت حسینی(ع)ـ بر اساس وصیتنامۀ امام عاشوراـ چهار عنصر سلبی اشر، بطر، ظالم و مفسد بودن، نفی و سه ویژگی تالش در اصالح امت، امر به معروف و نهی از منکر و عمل به سیرة نبوی(ص) و علوی(ع)، راهبرد و هدف اصلی قیام معرفی شده است. چهار عنصر سلبی، آفت و آسیب همۀ حرکتها و نظامها و سه عنصر ایجابی، سبب قوام، دوام و استمرار و ژرفابخشی به نهضتها و حکومتهایند که باید با محوریت «امامت و والیت» هماره پیش چشم بسیج و بسیجی باشند. پرهیز از این چهار عنصر مخرب و بازدارنده و پایبندی و عمل به سه ویژگی دیگر، باید چراغ راه (مصباح هدایت) و تکیهگاه رهایی و گذار از بحرانها و خطرگاهها (سفینۀ نجات) باشد و بسیج، که رهپو و سالک راه و فرهنگ حسینی(ع) است، باید ملتزم به این آموزههای مکتب حسینی(ع) باشد.
خلاصه ماشینی:
" اگر کربال و عاشورا اسوة عصر ظهور است و امام منتظر(عج)، منتقم خونهای مظلوم عاشورا و پایانبخش همۀ بیدادها و ستمها و مستقرکنندة «عدل»؛ بسیجی که هویت خویش را از «عاشورا» یافته و اصلیترین برنامۀ خویش را تمهید برای ظهور عدالتگستر میداند، باید ظلمستیز و عدالتپذیر باشد و این اصل راهبردی فصلنامه(علمی - پژوهشی) مطالعات راهبردی بسیج / سال پانزدهم / شماره65 / پاییز 1931 را در پیوند با خویش (ظلم به خویش نکردن)، پیوند با دیگران (ظلم به بندگان خدا نکردن) و فراتر از همه، پیوند با پروردگار (ظلم نکردن به خدا نکردن) رعایت و پاسداری کند.
و افضل من ذالک کله کلمه عدل عند امام جائر»(معادیخواه، 2731، ص 883)؛ زیرا همۀ اعمال ارزشمند- فصلنامه(علمی - پژوهشی) مطالعات راهبردی بسیج / سال پانزدهم / شماره65 / پاییز 1931 حتی جهاد در راه خدا- در مقایسه با امر به معروف و نهی از منکر چیزی نیست مگر در حد «های» دهان در برابر دریایی مواج و خروشان؛ و دانستنی است که امر به معروف و نهی از منکر را نه در نزدیکی اجل، نقشی و نه در کاستن روزی، تأثیری است و از تمامی ارزشها برتر، شعار عدالتخواهی است رویاروی حاکمی ستمگر.
راهبردهای عاشورایی برای بسیج / دکتر محمدرضا سنگری نتیجهگیری عاشورا، تکاپویی برای اصالح امت امر به معروف و نهی از منکر و بازگشت به سیرة نبوی(ص) و علوی(ع)؛ یعنی پایانبخشی به انحراف و ا عوجاج است و تداوم عمل به سیرة نبوی(ص) و علوی(ع)، حرکت در صراط این بزرگواران و چراغ راه قرار دادن شیوة زندگی فردی و اجتماعی آن چراغهای هدایت و فالح است."