چکیده:
هر سازمانی درنتیجه تصمیم های مدیران خود رشد و پیشرفت کرده یا شکست می خورد. تصمیم ها ممکن است مخاطره آمیز و نامطمئن بوده و هیچ گونه تضمینی برای موفقیت آن ها وجود نداشته باشد. تصمیم گیری باید با توجه به عوامل پیوسته در حال تغییر، اطلاعات نامشخص و دیدگاه های متعارض صورت می پذیرد. در این مقاله مدل های رفتاری در تصمیم گیری فردی و پیش فرض های هر مدل مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. آن گاه نقش انتظارات در تصمیم گیری با استفاده از نظریه های عدم تجانس شناختی، تعهد و «انتظار پیشمانی» تشریح می شود.
Every organizational growth and advancement or failure and defeat is due to its management decisions. Decisions may be risky and there will be no warrant for their success. Decisions must be made considering continuously changing factors، vague information & conflicting perspectives.
In this article behavioral models in individual decision making and each Model’s underlying assumptions are discussed. Then the role of expectations in decision making using cognitive dissonance theories، commitment & regret expectations are described.
خلاصه ماشینی:
به بیان دیگر، مدل عقلانی مبنی براین پیش فرض است که مدیران هنگام تصمیم گیری، بهینه سازی میکنند و بهینه سازی شامل حل مسئله با یافتن بهترین گزینه بر اساس پیش فرض های فهرست شده در نمودار شماره ١ می باشد.
[Beach, 1990, Davise & Olsan, 1985] (رجوع شود به تصویر صفحه) رهیافت عقلانی به تصمیم گیری فردی، تحلیل قاعده مند مسئله ، انتخاب و اجرا در یک توالی منطقی گام به گام را طلب میکند.
رهیافت عقلانی برای هدایت تصمیم گیری فردی ارائه شده است ، زیرا بسیاری از مدیران رهیافتی بدون قاعده و مستبدانه نسبت به تصمیم های سازمانی پیش می گیرند.
پیش فرض این مدل آن است که تصمیم گیرنده کاملا عقلانی عمل نمی کند، بلکه عقلانیت را فقط در محدوده ای اعمال میکند که توسط زمینه تحمیل شده ، یا از طریق ادراک از گزینه و توان استفاده از مدل تصمیم و مانند آنها به دست آمده است .
نکته حائز اهمیت در رهیافت عقلانی (مدل انسان اقتصادی) این است که مدیران باید تلاش کنند با استفاده از رویه های قاعده مند به تصمیم های خوب برسند.
(1980) " How to Make a Business Decision: An Analysis of Theory and Practice", Management Review, Vol. 69, pp: 54 - 61.
Sharfman (1993), " Procedural Rationation in the Strategic Decision – Making Process ", Journal of Management Studies, Vol. 30, pp.
Rbert (1994), "Personal and Structural Determinats of the Pace of Strategic Decision Making ", Academy of Management journal, Vol. 37, No. 4, pp.