چکیده:
در این پژوهش، به بررسی تاثیر ویژگی های نظام راهبری شرکتی بر کیفیت اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی ده ساله، از سال 1380 تا 1389 پرداخته شد. جهت محاسبه راهبری شرکتی از هفت متغیر راهبری؛ تمرکز مالکیت، سرمایه¬گذاران نهادی، نفوذ مدیرعامل، اندازه هیات مدیره، استقلال هیات مدیره، دوگانگی وظیفه مدیرعامل و مدت تصدی مدیرعامل استفاده شده است. جهت محاسبه کیفیت اطلاعات مالی نیز از بیانیه شماره هشت هیات استانداردهای حسابداری مالی آمریکا به عنوان پارامترهایی جهت کمی-کردن متغیر مکنون مذکور استفاده شده¬است. مجموعا تعداد 125 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شده و با استفاده از روش معادلات ساختاری به تحلیل نتایج پرداخته شد. نتایج نشان می¬دهد که از بین هفت متغیرنظام راهبری شرکت، چهار متغیر تمرکز مالکیت، نفوذ مدیرعامل، استقلال هیات مدیره و مدت تصدی مدیرعامل بر کیفیت اطلاعات مالی تاثیر مثبت و معنادار دارند. از طرف دیگر، بین سرمایه¬گذاران نهادی، اندازه هیات مدیره و دوگانگی وظیفه مدیرعامل با کیفیت اطلاعات مالی رابطه¬ای مشاهده نشده¬است.
خلاصه ماشینی:
مقدمه هدف پژوهش حاضر، بررسی این سوال است که آیا نظام راهبری شرکت (حاکمیت شرکتی) بر کیفیت اطلاعات مالی تأثیرگذار است؟ با تشدید روابط بین مالک و مدیریت، به دلیل تخصص مدیریت و نیز بزرگ شدن شرکتها و افزایش سهامداران، مسئله تضاد منافع شدت بیشتری یافته است.
com)Submitted: Accepted: پیشینه پژوهش از پژوهش هایی که بطورمستقیم به بررسی تاثیر نظام راهبری شرکت به کیفیت اطلاعات و گزارشگری مالی پرداخته اند می توان به موارد زیر اشاره داشت: مهرانی و صفرزاده(1390) با استفاده از تحلیل داده های تلفیقی به بررسی رابطه بین حاکمیت شرکتی و کیفیت سود در 117 شرکت ایرانی برای دوره زمانی 1389-1386 پرداختند و به این نتیجه رسدیند که حاکمیت شرکتی با معیارهای کیفیت اقلام تعهدی، پایداری سود، هموارسازی سود و محافظه کاری سود، ارتباط منفی معنادار و با معیارهای توان پیش بینی سود و بموقع بودن سود، ارتباط مثبت معنادار دارد اما با معیار ارتباط ارزشی سود ارتباط معناداری ندارد.
متوسل و همکاران(2013) در تحقیقی به بررسی رابطه بین ویژگی های نظام راهبری شرکتی، کیفیت حسابرسی و کیفیت افشاء اطلاعات در 590 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 2004 تا 2011پرداختند و به این نتیجه رسیدند که هیچ رابطهای بین ویژگیهای نظام راهبری شرکتی (شامل اندازه هیات مدیره،استقلال هیات مدیره، اندازه موسسه حسابرسی، و مالکیت نهادی) با کیفیت افشاء اطلاعات مالی وجود ندارد.
آنها با استفاده از الگوی مک نیکل (2002) و کولینز و کوتاری (1989) به اندازه گیری کیفیت اطلاعات مالی پرداختند و ساختار مالکیت، تمرکز مالکیت، استقلال هیات مدیره، تعداد اعضای هیات مدیره را نیز به عنوان ویژگی نظام راهبری شرکتی در نظر گرفتند.