چکیده:
این نوشتار درصدد بررسی غیبت امام مهدی( در پرتو سنتهای تاریخی از منظر قرآن کریم است. از اینرو ابتدا چهار سنت از سنتهایی که بر ارتباط بین رهبر الهی و جامعه انسانی حاکم است را برمیشمریم که عبارتند از: سنت امامت مستمر، سنت جانشینی الهی با آغازی فردی و انتهایی جمعی، سنت حضور و سنت غیبت رهبری الهی.از ارزشمندترین و بهروزترین کارهای تحقیقی، تحلیل آیات و روایات مهدوی است. در این نوشتار، برای دفاع از حدیث، به تحلیل آیات مهدوی و روایات تفسیری ذیل آن میپردازیم و بر این باوریم که این تلاش درایتی و تحلیلی در آیات مهدوی و روایات آن در کنار هم، ژرفا و لایههای قرآن و روایت را یکجا در برابر ما میگشاید.با تأمل در مقاله، ضرورت این کار بر خوانندگان ارجمند بیش از پیش نمایان میشود. در این مقاله، آیۀ سی از سورۀ ملک بررسی میگردد و روایات مهدوی آن در کنار دیگر آیات، پرده از مفاد مهدوی آیه برمیدارد.
خلاصه ماشینی:
"اما موقعیت بنیاسرائیل از جریان ورود به سرزمین مقدس با موقعیت آنان در جریان پرستش گوساله تفاوت اساسی دارد؛ تفاوت در این است که در جریان ورود به سرزمین مقدس، بنیاسرائیل اصرار به مخالفت دستور رهبر الهی مبنی بر دخول به این سرزمین داشتند و صریحا سرپیچی کرده و بهرغم تأکید و دعوت مکرر به فرمانبرداری از رهبری الهی، سر باز زده و مخالفت ورزیدند، چنانکه خداوند میگوید: (وإذ قال موسی لقومه یاقوم اذکروا نعمة الله علیکم إذ جعل فیکم أنبیاء وجعلکم ملوکا وآتاکم ما لم یؤت أحدا من العالمین * یاقوم ادخلوا الأرض المقدسة التی کتب الله لکم ولا ترتدوا علی أدبارکم فتنقلبوا خاسرین * قالوا یاموسی إن فیها قوما جبارین وإنا لن ندخلها حتی یخرجوا منها فإن یخرجوا منها فإنا داخلون * قال رجلان من الذین یخافون أنعم الله علیهما ادخلوا علیهم الباب فإذا دخلتموه فإنکم غالبون وعلی الله فتوکلوا إن کنتم مؤمنین * قالوا یا موسی إنا لن ندخلها أبدا ما داموا فیها فاذهب أنت وربک فقاتلا إنا هاهنا قاعدون * قال رب إنی لا أملک إلا نفسی وأخی فافرق بیننا وبین القوم الفاسقین * قال فإنها محرمة علیهم أربعین سنة یتیهون فی الأرض فلا تأس علی القوم الفاسقین(؛ 106 و [یاد کن] زمانی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من، نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آنگاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد، و شما را پادشاهانی ساخت، و آنچه را که به هیچ کس از جهانیان نداده بود، به شما داد."