چکیده:
گسترش موج بیداری اسلامی در خاورمیانه توانست تا حدود زیادی منابع قدرت نرم قدرت های جهانی و به خصوص آمریکا و قدرت های بزرگ منطقه ای از جمله جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر خویش قرار دهد. این پژوهش می کوشد تاثیر جنبش های مردمی ـ دینی اخیر را بر تغییر منابع قدرت نرم ایران و آمریکا در منطقه، تجزیه و تحلیل کند. یافته های این پژوهش بیانگر این است که با توجه به ماهیت و اهداف جنبش های اخیر در خاورمیانه، ادامه روند این تحولات به افزایش منابع قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و کاهش منابع قدرت نرم آمریکا در خاورمیانه منجر خواهد شد.
The expansion of Islamic awaking waves in the middle-east has managed to substantially influence the sources of soft power of global powers and the US and great regional powers such as Iran. This study tries to analyze the impacts of recent public-religiousuprisings on the change of soft power sources of Iran and the US. The findings of this study suggest that regarding the nature and purposes of recent uprisings in the middle-east، continuation of these developments will lead to an increase of Islamic republic of Iran's sources of soft power and a decrease in soft power sources of the US.
خلاصه ماشینی:
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و ارائه ارزشهای اسلامی (در تمامی ابعاد) در جهان اسلام و خاورمیانه، ماهیت این انقلاب با استراتژی نرمافزارگرایانه آمریکا که مبتنیبر گسترش ارزشهای لیبرال دموکراسی در خاورمیانه بود، در تقابل قرار گرفته است و همواره این دو کشور کوشیدهاند منابع قدرت نرم خویش را در جهان اسلام و منطقه ژئواستراتژیک خاورمیانه افزایش دهند.
به طور کلی، در دو دهه گذشته، سیاستهای نامطلوب آمریکا در قبال تحولات منطقهای سبب شده است چهره این کشور نزد افکار عمومی خاورمیانه ـ به عنوان یکی از شاخصهها و منابع قدرت نرم ـ خدشهدار شود.
(مولانا و محمدی، 1387: 152 ـ 148) به طور کلی، به نظر نویسندگان این مقاله، میتوان منابع قدرت نرم ایران در منطقه را پیرامون چند محور برشمرد: ـ درهمآمیختگیهای فرهنگی، دینی و سیاسی با بسیاری از کشورهای منطقه؛ ـ گفتمان عدالتمحور و دینی موجود در انقلاب اسلامی ایران؛ ـ تحرک دیپلماتیک و حضور موفق در مجامع بینالمللی؛ ـ طرح و ترویج ایده گفتگوی مذاهب، فرهنگها و تمدنها؛ ـ محکومیت مستمر اسرائیل به عنوان کانون شرارت در منطقه؛ ـ کمک اقتصادی به برخی از کشورهای فقیر منطقه و جهان اسلام؛ ـ پذیرش بیش از دو میلیون آواره افغانی و عراقی در دو دهه به عنوان یک کشور نوعدوست؛ ـ مبارزه جدی با تروریسم بینالمللی و منطقهای.