چکیده:
تحصیلات تکمیلی یکی از مهم ترین فعالیت های اجتماعی زنان است که با استقبال روزافزونی روبه روست. ازآنجاکه این دوران، بیشتر با زندگی مشترک و آغاز مسئولیت های همسری و مادری زنان هم زمان است، اگر میان نقش های خانوادگی و تحصیلی آنان هماهنگی نباشد، زندگی خانواده ها با مشکلات فراوانی روبه رو خواهد شد. به دلیل جایگاه ارزشمند اخلاق و اثر مستقیم آن بر شئون گوناگون زندگی، با تبیین بایدها و نبایدهای اخلاقی تحصیل زنان، می توان از بسیاری مشکلات پیشگیری کرد. این پژوهش در نظر دارد به بررسی تحصیل زنان از دیدگاه اخلاقی پرداخته، با بیان اصول و ارزش های آن، راهکارهایی برای جلوگیری از تعارض میان نقش های خانوادگی و تحصیلی بانوان ارائه کند. بدین منظور، این نوشتار با رویکردی کاربردی، به تحلیل نظری داده ها پرداخته، سرانجام با اشاره به دو اصل نخستین زندگی زنان، یعنی همسری و مادری، شش راهکار عملی در قالب ارزش های اخلاقی تحصیل پیشنهاد می دهد
خلاصه ماشینی:
"گفتنی است مخاطب اصلی بحث، بانوانیاند که حفظ بنیان خانواده در نظر ایشان جایگاه بالایی دارد و در عینحال، قصد ادامه تحصیل نیز دارند؛ ازاینرو، ممکن است برخی مطالب این نوشتار خوشایند افرادی که به شعارهای فریبنده فمینیستی دل بستهاند نباشد، ولی تلاش ما بر آن بود که هر آنچه بیان میشود با فطرت، عقل و شرع همسو باشد و به نیاز همسران و مادران واقعی و دلسوز برای دستیابی به راههای موفقیت در دو عرصه زندگی و تحصیل پاسخ داده شود.
اصول اخلاق تحصیل در بیان اصول اخلاقی تحصیل زنان، چند نکته مهم و اساسی است که پیش از آغاز بحث، میبایست مدنظر قرار گیرند: الف) با توجه به تعریف واژه «اصل» که در مفهومشناسی ارائه شد، برای تعریف اصول اخلاقی که یک زن متأهل در زندگی مشترک ملزم به رعایت آن است، باید گفت که مراد بایستههای کلی است که پایه و اساس رفتار زن را در جایگاه تأهل و محیط خانواده تشکیل میدهد؛ بهطوریکه درستی یا نادرستی دیگر فعالیتهای او به میزان توافق یا تعارض با این اصول بستگی دارد.
بنابراین، با مطالعه این اصول، نباید تصور شود که اسلام به حقوق زنان توجهی نداشته و دینی یکطرفه و مردسالارانه است؛ ج) برخی موارد که در ادامه بیان خواهد شد بهرغم آنکه جزو احکام حقوقی ازدواجاند در جایگاه اصول اخلاقی ذکر شدهاند؛ زیرا هرچند احکام عملی دین اسلام، ازآنجهت که حقوق و تکالیف افراد را مشخص میکنند، به فقه اسلامی ارتباط دارند؛ اما همه احکام مزبور، ازآنجهت که فرد را به سعادت و کمال حقیقی رهنمون میشوند، در حوزه اخلاق اسلامی قرار میگیرند (مصباح، 1385، ص 264)."