چکیده:
بحث دربارة اهمیت نامها، بهویژه نامهای خداوند بحث پیچیدهای است. در دورههای باستان نام یک شخص یا خدا با شخصیت و هویت وی برابر بود و آگاهی از نام خدا یا شخص کارکردی جادویی داشت. مسئلة نام در عهد عتیق نمود ویژهای دارد. خداوند در عهد عتیق با نامهای گوناگونی چون ال، ال شدای، الوهیم، ادونای و یهوه خوانده میشود. برخی از این نامها بسیار کهناند و برخی دیگر خاستگاهی سامی دارند. ال اصطلاحی رایج برای خدا در همة قبایل سامی، و یهوه نام شخصی خدای بنیاسرائیل است. به زبان آوردن نام شخصی خدا تابو بود و گناهی بزرگ بهشمار میآمد. بنابراین، برای حفظ حرمت نام مقدس، اصطلاح ادونای (سرور) جایگزین آن شد. هریک از نامهایی که در عهد عتیق برای خدا بکار رفته، سیمایی متفاوت از خدای بنیاسرائیل را ارائه میدهد. برای نمونه، ال خدایی رئوف، و الوهیم، داور است. نام یهوه در جایی نشانگر صفت رحمت خداست و در جای دیگر از او خدایی انتقامجو میسازد. پژوهش حاضر در چارچوب یهودیت باستانی و با رویکردی توصیفی- تاریخی در حد توان میکوشد جنبههای گوناگون این مسأله را بازنماید.
خلاصه ماشینی:
"احتمال پنجم این است که فرد ایمان قلبی را تصدیق مینماید و همچنین با وجود اینکه عمرش برای اظهار شهادتین کافی بوده و از وجوب آن نیز آگاه است، اما باز شهادتین را به زبان نمیآورد.
البته غزالی به این امر گرایش دارد که بین دیدگاه خود و گذشتگان صالح (اهل حدیث) هماهنگی ایجاد نماید 2 ، ازاینروی، این قول مشهور گذشتگان را که ایمان عبارت از اعتقاد، قول و عمل است ذکر میکند و در جهت هماهنگ نمودن نظر خود با دیدگاه گذشتگان صالح اظهار میدارد که بعید نیست که عمل از ایمان بهشمار رود؛ زیرا مکمل آن است، گرچه ذاتی و مقوم آن نیست.
وی در رد دلایل آنان در آغاز به بیان آیاتی میپردازد که معتزله برای اثبات نظر خود به آنها استناد نمودند: نخست، «و البته بر آنکس که توبه نماید و به خداوند ایمان آورده و نیکوکار گردد و درست به راه هدایت رود، بخشودگی و آمرزش من بسیار است (طه: 82).
ازاینروی، غزالی، بهعنوان یک متکلم برجسته اشعری، با در نظر گرفتن احتمالات گوناگون و بیان و نقد آراء و افکار دیگر متکلمان و سایر فرق به ارائه دیدگاه خود دراینباره میپردازد و اظهار میدارد که ایمان تصدیق قلبی صرف است و فقط زمانی تحقق مییابد که حقیقت آن در قلب آدمی جای گرفته باشد.
ازاینروی، لوتر نیز بهعنوان الهیدانی تأثیرگزار به بیان دیدگاه خود دراینباره میپردازد و اظهار میدارد که ایمان عبارت است از صداقت قلب، یعنی شناخت درست McGrath, Alister E."