خلاصة:
شناخت عواملی که زمینه را برای بروز سازگاری زناشویی زوج ها فراهم می کند نقش مهمی در کاهش تعارضات زناشویی و آمار طلاق در جامعه دارد. هدف این پژوهش پیش بینی سازگاری زناشویی از طریق عامل های شخصیتی و طرحواره های ناسازگار اولیه بود. پژوهش حاضر توصیفی ‐همبستگی و از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل کلیه والدین دانش آموزان شهرستان کامیاران در سال ۱۳۹۳ است . نمونه مورد مطالعه شامل ۵۰۰ نفر (۲۵۰ زوج ) از والدین بود که به روش خوشه ای دومرحله ای انتخاب شدند و هرکدام پرسشنامه های عامل های شخصیتی (NEO-FFI) سازگاری زناشویی (RDAS)، و طرحواره های ناسازگار اولیه (YSQ-SF) را تکمیل نمودند. داده ها با نرم افزار AMOS مورد تـجزیه و تحلیل قرار گرفـتند. یافته ها بیانگر رابطه مثبت و معنی دار بین سازگاری زناشویی با عامل های شخصیتی (به جز عامل روان نژند) و رابطه منفی سازگاری زناشویی با طرحواره های ناسازگار اولیه بود. هم چنین نتایج حاکی از وجود رابطه مثبت بین عامل روان نژند با طرحواره های ناسازگار و رابطه منفی عامل های دیگر با طرحواره های ناسازگار است . نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که عامل شخصیتی افراد و طرحواره های ناسازگار اولیه آنها می تواند پیش بین خوبی برای سازگاری زناشویی باشد. با به کارگیری این دو متغیر در پیش بینی سازگاری زناشویی می توان در کلاس های مشاوره ازدواج میزان سازگاری زوجین را بالا برد.
Understanding the factors that set the stage for the development of marital adjustment، play an important role in reducing marital conflict and divorce in the society. The purpose of this study was to predict marital adjustment through personality factors and early maladaptive schemas. This study was conducted by a correlational method and was the kind of structural equation modeling. The study population consisted of all parents of students in Kamyaran، Iran in 2014. The sample consisted of 500 parents (250 couples) who were selected by two-stage cluster sampling method and completed personality factors (NEO-FFI)، early maladaptive schemas (YSQ-SF) and marital adjustment (RDAS) questionnaire. Data were analyzed using AMOS software. Findings indicated a positive and significant relationship between marital adjustment and personality factors (except neuroticism) and a negative relationship between marital adjustment and early maladaptive schemas. Also، results showed that there was a positive relationship between neuroticism as well as maladaptive schemas and negative relationship between other personality factors and maladaptive schemas. Results suggest that personality factors and early maladaptive schemas could be regarded as a good predictor of marital adjustment. Using these two variables in predicting marital adjustment، compatibility of couples could be enhanced in marriage consultation trainings.
ملخص الجهاز:
"در پژوهش پوینر دل ونتو و کوب ۸(۲۰۱۱) با عنوان (استرس مزمن به عنوان میانجی بین نشانه های افسردگی و رضایت زناشویی ) و هم چنین در پژوهـش الکرناوی ۹(۲۰۱۲) با 1- Maltby & Day 2- Thimm 3- Papalia, Gross & Feldman 4- Pascal 5- Christine 6- Jean 7- Young's early maladaptive schemas 8- Poyner-Del Vento, Patrick & Cobb Rebecca 9- AL-krenawi, Alean 48 عنوان (بررسی رابطه بین علایم روانشناختی ، عملکرد خانواده ، رضایت زناشویی و زندگی زنان چندهمسری و تک همسری )، نشان دادند که ناسازگاری زناشویی بیشتر، با افسردگی بیشتر و رضایت از زندگی کمتر و عزت نفس پایین تر ارتباط دارد.
پژوهش های هامبد، دونلان ، لاکانو، مک گیو و بارت ۵(۲۰۱۰) با عنوان (آیا شباهت شخصیت همسران موضوعی برای همگرایی است یا انتخاب ؟) بر روی ۱۸۰۵ زوج متأهل 1- Timm, Tinna, Keiley, Margaret 2- Sandberg, Jonathan 3- Halford 4- Barelds DPH, Dijkastra 5- Humbad, Donnellan, Lacono, Mcgue & Bart 49 نشان داد که ویژگی های شخصیتی زوج ها به عنوان پیش بینی کننده روانی سازگاری زناشویی از اهمیت زیادی برخوردار است .
نمودار ۱ الگوی تأیید شـده معادلات ساخـتاری برای سـه مـتغیر عامل شـخصیتی ، طرحواره های ناسازگار اولیه و سازگاری زناشویی را نشان می هد که در آن متغیر عامل شخصیتی به عنوان یک عامل در نظر گرفته شده است که در پژوهش های لیندن ، نیجنهیوس و باکر۱(۲۰۱۰)، راشتون ، بونز و می هر۲(۲۰۰۸) و جانیک موسک ۳(۲۰۰۷) نیز پنج عامل بزرگ شخصیت را به عنوان یک عامل عمومی در نظر گرفته اند و نتایج آنها با پژوهش حاضر همسو می باشد."