خلاصة:
دیابت نوع2 یک بیماری متابولیکی و متفورمین یکی از پرمصرفترین داروهای کاهنده قند خون در این بیماران است. مطالعات نشان داده است ورزش نقش مهمی در بهبود نیمرخ چربی و کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع2 دارد. هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین تناوبی روی دوچرخه کارسنج بر مقاومت به انسولین و نیمرخ چربی مردان دیابتی نوع2 تحت درمان با متفورمین بود. 36 مرد مبتلا به دیابت نوع2 مصرفکننده متفورمین (میانگین سن 08/3 ±08/46 سال، شاخص توده بدنی 32/2±1/30 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی (هشت هفته تمرین تناوبی، 3 روز در هفته، 35 تا50 دقیقه تمرین با 40 تا 55 درصد ضربان قلب ذخیره) و کنترل تقسیم شدند. مقادیر ناشتایی کلسترول تام (TC)، تریگلیسرید (TG)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)، انسولین،گلوکز و هموگلوبین گلیکوزیله در قبل و بعد از هشت هفته تمرین اندازهگیری شد. دادهها از طریق تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر وt مستقل در سطح معناداری 05/0> αتحلیل شدند. نتایج نشان داد مقادیر سرمی انسولین، گلوکز، TG، TC، LDL-C، هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین بهطور معناداری کاهش یافت (05/0>P)، ولی این تغییرات در گروه کنترل معنادار نبود (05/0<P). همچنین مقادیر HDL-Cدر گروه تمرین با افزایش غیرمعناداری همراه بود (05/0<P). با توجه به تاثیرات مطلوب تمرین تناوبی بر شاخص مقاومت به انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و نیمرخ لیپیدی بهنظر میرسد این شیوه تمرین روی دوچرخه کارسنج را میتوان یک روش درمانی غیرتهاجمی برای افراد دیابتی نوع2 مصرفکننده متفورمین معرفی کرد.
ملخص الجهاز:
"مقایسۀ تغییرات درون گروهی و بین گروهی در دو گروه کنترل و تمرین Pنتایج P t مستقل آزمون درون گPروهی اثر تعاملی بین گروهی در مقایسۀ متغیر/گروه مخلی پس آزمون شاخص تودة بدن 0/523 0/001† 0/02† 0/001 † 0/005 † (کیلوگرم بر مترمربع ) درصد چربی بدن (درصد) 0/396 0/03† 0/04† 0/001 † 0/001 † نسبت دور کمر به دور لگن 0/206 0/001† 0/001† 0/001 † 0/001 † (WHR) اکسیژن مصرفی اوج 0/113 0/008† 0/005† 0/001 † 0/001 † (میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه ) انسولین ناشتا 0/254 0/01† 0/03† 0/001 † 0/001 † (میکرو واحد بر میلی لیتر) گلوکز ناشتا 0/154 0/001† 0/001† 0/001 † 0/002 † (میلی مول بر لیتر) مقاومت به انسولین 0/342 0/001† 0/01† 0/001 † 0/005 † HOMA-IR هموگلوبین گلیکوزیله 0/414 0/001† 0/04† 0/001 † 0/001 † (HbA1C) TC (میلی گرم بر دسی لیتر) 0/579 0/007† 0/007† 0/007 † 0/003 † TG (میلی گرم بر دسی لیتر) 0/312 0/001† 0/008† 0/001 † 0/001 † 0/004 † 0/001 † 0/03† 0/001† 0/287 LDL-C (میلی گرم بر دسی لیتر) 0/504 0/669 0/892 0/765 0/431 HDL-C (میلی گرم بر دسی لیتر) † نشانۀ معناداری آماری در سطح ٠/٠٥ بحث و نتیجه گیری امروزه اجرای تمرینات بدنی راهکار درمانی مناسبی برای بهبود مقاومت به انسولین در افراد دیابتی به ویژه دیابت نوع ٢ محسوب می شود (٦).
به طور کلی نتایج این پژوهش ، کاهش شاخص مقاومت به انسولین ، کاهش هموگلوبین گلیکوزیله و کاهش چربی های خون را بر اثر این شیوة تمرین در افراد دیابتی نوع ٢ تأیید می کند، از طرفی مطالعات گذشته نشان می دهد فعالیت ورزشی تناوبی در مقایسه با فعالیت ورزشی مداوم ، موجب سازگاری سوخت وساز بیشتر در عضلۀ اسکلتی ، مصرف انرژی ٢٤ ساعت بالاتر در برون ده کار برابر و افزایش در مقادیر HDL-C می شود."