خلاصة:
زمینه و هدف: سندروم متابولیک خطر ابتلا به بیماری قلبی- عروقی را افزایش میدهد. تحقیق حاضر به منظور مقایسه ی آثار هشت هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و مکمل سازی عصاره ی سیر بر پروتئین واکنشگر C- با حساسیت بالا، هموسیس تئین و لیپوپروتئین (a) در رتهای نر ویستار مبتلا به سندروم متابولیک انجام شد.
مواد و روشها: تحقیق حاضر در قالب طرح های کاربردی با مقایسهی بین گروهی روی 48 سر رت مبتلا به سندروم متابولیک (سن: 12 هفته، دامنه ی وزنی: 22 /25±36/ 325 گرم) به گونه ای که هشت سر به طور تصادفی در شش گروه همگن شده به این شرح توزیع شدند. گروه کنترل مبتلا به سندروم متابولیک، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی، مصرف عصاره سیر، تمرین استقامتی + مصرف عصاره سیر و تمرین مقاومتی + مصرف عصاره سیر. مداخله های تمرینی و خوراکی به مدت 8 هفته اجرا شد. مصرف عصاره سیر روزانه و به میزان 500 میلی - گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بود. تمرین مقاومتی با استفاده از نردبان مخصوص رت و تمرین استقامتی با استفاده از نوارگردان ویژه جوندگان، هر کدام 3 بار درهفته انجام شد.
نتایج: نتایج حاکی است که پروتئین واکنشگر C- با حساسیت بالا در همه ی گروه ها به جز گروه مقاومتی+ سیر به طور معنیدار کمتر از گروه کنترل است ( 05/ 0 ). به علاوه، میزان پروتئین واکنشگر C- با حساسیت بالا در گروه تمرین استقامتی+ سیر و گروه استقامتی به تنهایی کمتر از گروه مقاومتی + سیر است ( 05 / 0) هموسیستئین نیز در گروه استقامتی به تنهایی، گروه استقامتی+ سیر و گروه مقاومتی+ سیر به طوری معنی دار کمتر از گروه کنترل است ( 05 / 0). هیچکدام از گروه های مداخله ای تاثیر معنی داری در میزان لیپوپروتئین (a) نسبت به گروه کنترل نداشت.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی با و بدون مصرف عصاره سیر می تواند درکاهش التهاب و بیماری سرخرگ کرونری موثر باشد ولی به نظر میرسد تمرین استقامتی+ سیر نسبت به گروه های مداخله ای دیگر مفیدتر باشد.