خلاصة:
هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثر محافظه کاری بر ارزش بازار موجودی نقد نگهداری شده می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 140 شرکت می باشد که در طی دوره زمانی 1391 لغایت 1396 از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده است. در پژوهش حاضر با استفاده از داده های ترکیبی و روش حداقل مربعات تعمیم یافته به بررسی صحت یا سقم فرضیه های پژوهش پرداخته شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که افزایش موجودی نقد منجر به افزایش بازده غیرعادی سهام شده و در مقابل محافظه کاری باعث کاهش آن می شود. در عین حال نتایج همچنین حاکی از آن است که افزایش متغیرهای وقفه ای موجودی نقد و اهرم مالی بازار، منجر به کاهش ارزش بازار وجه نقد نگهداری شده می شود اما با ورود عامل محافظه کاری به مدل اثرات کاهنده دو عامل فوق بر ارزش بازار وجه نقد تعدیل یافته و در نتیجه ارزش نهایی یک ریال تغییر در وجه نقد نگهداری شده، در نتیجه دخالت دادن عامل محافظه کاری افزایش پیدا می کند.
ملخص الجهاز:
در عین حال نتایج همچنین حاکی از آن است که افزایش متغیرهای وقفه ای موجودی نقد و اهرم مالی بازار، منجر به کاهش ارزش بازار وجه نقد نگهداری شده می شود اما با ورود عامل محافظه کاری به مدل اثرات کاهنده دو عامل فوق بر ارزش بازار وجه نقد تعدیل یافته و در نتیجه ارزش نهایی یک ریال تغییر در وجه نقد نگهداری شده، در نتیجه دخالت دادن عامل محافظه کاری افزایش پیدا می کند.
با توجه به مطالب فوق و سوال اصلی تحقیق، فرضیه های تحقیق را می توان به شکل زیر مطرح نمود: الف) بین مقدار موجودی نقد نگهداری شده و بازده غیرعادی سهام رابطه ی معناداری وجود دارد.
در این پژوهش به منظور محاسبه ارزش نهایی یک ریال تغییر در وجه نقد نگهداری شده (MV) از مدل لویس و ارکان(2012) استفاده شده است: به تصویر صفحه مراجعه شود در رابطه فوقLAGC نشان دهنده میانگین متغیر وقفه ای نسبت وجه نقد به ارزش بازار سهام و LAGL متغیر وقفه ای اهرم بازار می باشد که هر دو بر مبنای نتایج ارائه شده در بخش آمار توصیفی قابل محاسبه است.
همچنین نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم نشان دهنده وجود رابطه منفی و معنی دار بین محافظه کاری و بازده غیرعادی سهام می باشد.