خلاصة:
زمینه و هدف: طبق الگوی ستیر شیوه پیامرسانی زوجین بیانگر احساس ارزش شخصی آنها است. پیام رسانی و ارتباط ناکارآمد(غیرمستقیم، مبهم، ناقص، تحریف شده، نامناسب، و ناهمخوان)، شاخص نظام خانوادگی بدکار به شمار میآیند. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی خانواده درمانی کوتاه مدت ستیر بر ناگویی هیجانی و بلوغ عاطفی در زوجین متقاضی طلاق بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود؛ و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکز مشاوره سرای امید کاشان در شش ماهه دوم سال 1399 شامل 100 زوج بود که پس از غربالگری با پرسشنامه بلوغ عاطفی سینک و بهارگاوا (1984) و ناگویی هیجانی تورنتو 40 زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در گروه آزمایشی خانواده درمانی ستیر(10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله ستیر قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط اندازههای مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج حاکی از تاثیر مداخله خانواد درمانی ستیر بر بلوغ عاطفی (P = 0.001, F = 180.40) و ناگویی هیجانی (P = 0.001, F = 267.72) و پایداری این تاثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که مداخله خانواده درمانی ستیر برای کاهش ناگویی هیجانی و همچنین بهبود ثبات بلوغ عاطفی در همسران دچار مشکلات زناشویی روش مناسبی است.
Aim: The aim of this study was to determine the effectiveness of Satyr short-term family therapy on emotional malaise and emotional maturity in divorced couples. Methods: The present study was a quasi-experimental with pre-test and post-test with a two-month control and follow-up group; The statistical population of the present study included all couples seeking divorce referred to Omid Kashan Counseling Center in the second half of 1399, which after screening with Sink and Bahargava (1984) emotional maturity questionnaire and Toronto emotional malaise of 40 couples by sample Available samples were selected and randomly substituted in the experimental group of family therapy (10 pairs) and the control group (10 pairs). The experimental group underwent sterile intervention for eight sessions of 90 minutes and the control group did not receive any intervention. Data were analyzed using repeated measures mixed analysis of variance. Results: The results showed the effect of Satir family therapy intervention on emotional maturity (P = 0.001 and F = 180.40) and emotional malaise (P = 0.001, and F = 267.72) and the stability of this effect Was in the follow-up phase. Conclusion: The results of this study suggest evidence that Satyr family therapy intervention is a suitable method to reduce emotional distress and also improve the stability of emotional maturity in spouses with marital problems.
ملخص الجهاز:
روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری دوماهه بود و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعهکننده به مرکز مشاوره سرای امید کاشان در ششماهه دوم سال 1399 شامل 100 زوج بود که پس از غربالگری با پرسشنامه بلوغ عاطفی سینک و بهارگاوا (1984) و ناگویی هیجانی تورنتو 40 زوج به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و در گروه آزمایشی خانوادهدرمانی ستیر (10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) بهصورت تصادفی جایگزین شدند؛ گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقهای تحت مداخله ستیر قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخلهای را دریافت نکردند.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که مداخله خانوادهدرمانی ستیر برای کاهش ناگویی هیجانی و همچنین بهبود ثبات بلوغ عاطفی در همسران دچار مشکلات زناشویی روش مناسبی است.
Therefore, this study was conducted to investigate the effect of Satir brief family therapy on alexithymia and emotional maturity in couples seeking a divorce.
همچنین ستیر شیوههای پیامرسانی همخوان را به زوجین آموزش میدهد و تلاش میکند به آنها کمک کند تا درباره خویش احساس خوبی داشته باشند و مجدداً از حواس خود و توانایی شناخت و پذیرش آنچه واقعاً احساس میکنند، بهره بگیرند؛ از سوی دیگر باوجود افزایش میزان طلاق در دهههای اخیر در جهان (نامداری و نوری،1397)، وجود تعارضات، آشفتگیهای روابط زوجین و علیرغم مطالعات در خصوص طلاق، پژوهشی به بررسی اثربخشی خانوادهدرمانی کوتاهمدت ستیر بر ناگویی هیجانی و بلوغ عاطفی در زوجین متقاضی طلاق نپرداخته است که نشانگر خلا پژوهشی در این زمینه است.