خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های مقابله با استرس و اسنادهای علی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده علوم پزشکی ایرانشهر انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 1008 نفر تشکیل می دادند که از این تعداد بر اساس فرمول کوکران (119 دختر و 113 پسر) به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک های مقابله با موقعیت های استرس زای اندلر و پارکر (1990) و پرسشنامه سبک اسنادی پترسون و همکاران (1982) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین سبک مسیله مدار و سبک اسناد مثبت با پیشرفت تحصیلی وجود داشت و رابطه منفی و معنی داری بین سبک هیجان مدار، اجتنابی و اسناد منفی با پیشرفت تحصیلی وجود داشت (05/0P<). علاوه بر این، نتایج نشان داد که اسناد مثبت و اسناد منفی نقش پیش بینی کننده ای در پیشرفت تحصیلی دانشجویان داشتند؛ و با تغییر سبک های اسناد پیشرفت تحصیلی دانشجویان تغییر می کند همچنین سبک های مقابله با استرس نقش پیش بینی کننده ای در پیشرفت تحصیلی دانشجویان نداشت؛ بنابراین نتایج این پژوهش حاکی از اهمیت اسنادهای علی در پیش بینی و افزایش پیشرفت تحصیلی بود و لزوم توجه مسیولین مربوطه دانشگاه ها در آموزش اسنادهای علی درونی، پایدار و کلی در موقعیت های مثبت به دانشجویان را نشان می دهد که به کمک اسنادهای علی درونی، پایدار و کلی، مدرسان از استراتژی های متعدد آموزشی برای ارایه مطلب بهره مند می شوند و یادگیری فعال در دانشجویان رخ می دهد که منجر به پیشرفت تحصیلی در دانشجویان می شود.
ملخص الجهاز:
McCain, McKinley, Dempster, Campbell, & Kirk را به سمت سبک هاي يادگيري عميق و مسئله مدار سوق داد تا بتوان عملکرد تحصيلي بهتري را براي آن ها انتظار داشت (يداللهي فر و ميرزايي، ١٣٩٩).
در رابطه با اسناد و عملکرد تحصيلي نيز تعدادي از تحقيقات در اين زمينه انجام شده است ؛ براي مثال نتايج پژوهش معصومي، کرباسي و وکيليان (١٣٩٣) که باهدف رابطه ي سبک هاي اسنادي با پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان سال سوم دوره ي متوسطه اول شهر همدان انجام شد، بيانگر آن بود که بين سبک اسنادي عام (کلي) در موقعيت هاي خوشايند و سبک اسنادي دروني در موقعيت هاي ناخوشايند با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رابطه ي معنادار وجود دارد.
در مجموع نتايج پژوهش هاي انجام گرفته بيانگر آن است که راهبردهاي مقابله با استرس و سبک هاي اسناد علي از عوامل مهم و مؤثر در عملکرد تحصيلي هستند.
بحث و نتيجه گيري هدف از پژوهش حاضر تعيين رابطه سبک هاي مقابله با استرس و اسنادهاي علي با پيشرفت تحصيلي دانشجويان دانشکده علوم پزشکي ايرانشهر بود.
يافته هاي پژوهش نشان داد که بين سبک مسئله مدار و سبک اسناد مثبت با پيشرفت تحصيلي رابطه مثبت و معني داري و بين سبک هيجان مدار، اجتنابي و اسناد منفي با پيشرفت تحصيلي رابطه منفي و معني داري وجود داشت همچنين اسناد مثبت و اسناد منفي نقش پيش بيني کننده اي در پيشرفت تحصيلي دانشجويان داشتند (جدول ٢، ٣ و ٤)؛ و نتايج اين پژوهش با بخشي از يافته هاي (شعباني و عابدي ، ١٣٩٩؛ غفوري و همکاران ، ١٣٩٨؛ قنادي و همکاران ، ١٣٩٧؛ حنيفي و اميني ، ١٣٩٥؛ اسدي ، ١٣٩٣؛ معصومي و همکاران ، ١٣٩٣؛ پورکمالي ،١٣٩٢؛ تمنائي فر، بشيري و دشتبان زاده ،١٣٩٢؛ کاراتاس و يالين ، ٢٠٢١؛ کلانتري پور و مديرخامنه ، ٢٠٢١؛ مک کين و همکاران ، ٢٠١٨؛ کوشکي و همکاران ،٢٠١٤؛ اوراه ،٢٠١٣ و خان ، ٢٠١٣) همخوان است .