خلاصة:
بلاغت پژوهان کلاسیک زینت و آرایش کلام را بخش مهم و قابل توجه در آفرینش آثار ادبی به شمار میآوردند و از استعاره به عنوان یکی از آرایههای ادبی در جهت زیبایی کلام بهره میجستند. این مفهوم در دوره معاصر و در پرتو علم زبان شناسی شناختی جایگاه خاص و متفاوتی را در برابر دیدگاه سنتی به خود اختصاص داده است. از منظر زبان شناسی شناختی، استعاره پدیدهای شناختی است و صرفا به زبان ادبی تعلق ندارد و در زبان روزمره نیز حضوری پررنگ و فراگیر دارد. با تغییر مفهوم استعاره در دوره مدرنیسم، بلاغت جدید در کنار توجه به کلام و متکلم بلیغ، خواننده بلیغ را نیز مورد توجه قرار داد. پژوهش حاضر درصدد است تا میزان تاثیر و نقش استعاره در بلاغت جدید را مورد بررسی قرار دهد. نتایج پژوهش نشان میدهد که استعاره معاصر با وجه مفهومی خود، مخاطب را در پردازش و فهم معنای استعاری بر اساس میزان اطلاعات و دادههای ملموس در حافظه معنایی، آزاد میگذارد و چنین رویکردی در استعاره منجر به تولید معنا میگردد. بر این اساس، استعاره مفهومی با تکیه بر بحث تولید معنا میتواند به عنوان رکن بلاغت جدید به حساب آید و در حقیقت، نقش مهمی در شناخت و درک پدیدهها و امور دارد و در حقیقت یک مدل فرهنگی در ذهن ایجاد میکند که زنجیره رفتاری طبق آن برنامه ریزی میشود.
Classical rhetoricians utilized metaphor as one of the literary arrays for the beauty of words and saw ornamentation and word arrangement as important and crucial components in the development of literary works. This idea has a unique and different perspective from the conventional view in the modern period and in the context of cognitive linguistics. According to cognitive linguistics, metaphor is a cognitive process that is present in both literary and ordinary language. It is not just a literary phenomenon. The modernist era brought about a change in the metaphor notion, and the new rhetoric gave attention to the eloquent reader in addition to the eloquent phrase and rhetorician. The goal of the present research is to better understand how metaphor functions in contemporary discourse. The study's findings demonstrate that contemporary metaphors have a conceptual component that frees audiences to interpret metaphorical meaning in accordance with the amount of concrete data and information stored in their semantic memories. This method of using metaphor results in the production of meaning. Based on this, a conceptual metaphor based on the discussion of meaning production can be considered the foundation of new rhetoric. In reality, it plays a crucial role in recognizing and comprehending phenomena and affairs and actually creates a cultural model in the mind that the behavioral chain is planned accordingly.
ملخص الجهاز:
بر اين اساس ، استعاره مفهومي با تکيه بر بحث توليد معنا ميتواند به عنوان رکن بلاغت جديد به حساب آيد و در حقيقت ، نقش مهمي در شناخت و درک پديده ها و امور دارد و در حقيقت يک مدل فرهنگي در ذهن ايجاد ميکند که زنجيره رفتاري طبق آن برنامه ريزي ميشود واژگان کليدي: زبان شناسي، بلاغت ، شناخت ، استعاره مفهومي، توليد معنا ١.
در پاسخ به سؤال مورد نظر تلاش بر اين است تا از رهگذر مقايسه اسـتعاره در بلاغت قديم و جديد از منظر اثرگذاري در توليد معنا به اين مطلب پرداخته شود با اين فرضيه که استعاره در حوزه زبان شناسي شناختي ضمن گسترش زمينه هاي کاربردي، از سطح زيبـايي فراتـر رفتـه و کـارکرد آن متوجه معنا و معناشناسي ميگردد.
بنابراين در بلاغت جديد توجه به جنبه بلاغي در استعاره اساس شناختي دارد نه صرفا بيان شباهت چيزي به چيز ديگر در جهت آراستن | 199 کلام ؛ بر اين اساس «وقتي شنونده متوجه شباهت ها و ارتباط ها ميشود، به تلفيقي دست ميزند، به دريافتي تازه ميرسد و نقش پيام رساني استعاره تمام ميشود.
, (2013), "Metaphor in the View point of Jorjani and Sakaki" , Persian Language and Literature Quarterly, Vol 22, No 77, pp.
, (2014), "Metaphor from the perspective of Arabic rhetoric and cognitive linguistics", Jamia Al-Elmiya Al-Iraniye Lellogha Al-Arabiya and Adaboha, No. 35, pp.
, (Not date), "Rhetorics|Literary Theory", Literary Criticism, Vol 1, No 1: pp 11-27, doi: 20.
Journal of Language Teaching, Literature & Linguistics (JLTLL), Vol 2, No 1, pp 23-36.