خلاصة:
لازمه توسعه پایدار در جوامع، حفظ منزلت سرمایه اجتماعی و ارتقا آن بهوسیلۀ سرمایههای معیشتی میباشد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- پیمایشی است که تحلیل روابط ساختاری سرمایه معیشتی بر اساس نظریه DFID و سرمایه اجتماعی با ابعاد سه گانه ناهاپیت و گوشال را مورد مطالعه قرار داده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ چگونگی جمع آوری دادهها پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش سرپرستان خانوارهای روستایی شهرستان سلسله بودند (10888=N) که با استفاده از جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونۀ آماری 379 نفر محاسبه گردید. به منظور دستیابی به نمونهها در این پژوهش، از روش نمونهگیری چند مرحلهای استفاده گردید. مقدار آلفای کرونباخ بدست آمده برای شاخصهای سرمایه اجتماعی برابر 72/0 و برای شاخصهای سرمایههای معیشتی 79/0 بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از بسته نرم افزاری SPSS نسخه 24 و LISREL 8.8 استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده مولفههای سرمایه اجتماعی و سرمایههای معیشتی به ترتیب با میانگین 731/2 و 773/2 در روستاهای شهرستان سلسله پایینتر از حد مطلوب ارزیابی شده است و بین مولفههای سرمایه اجتماعی با سرمایه-های معیشتی روابط علّی با شاخصهای مطلوبی برازش داشت (RMSEA= 0.075). بر اساس یافتههای تحقیق ارتقاء شاخصهای ساختاری، ارتباطی و شناختی سرمایه اجتماعی جامعه در توسعه شاخصهای سرمایههای معیشتی اثرگذار می باشند.
ملخص الجهاز:
بر اساس نتايج به دست آمده مولفه هاي سرمايه اجتماعي و سرمايه هاي معيشتي به ترتيب با ميانگين ٢/٧٣١ و ٢/٧٧٣ در روستاهاي شهرستان سلسله پايين تر از حد مطلوب ارزيابي شده است و بين مولفه هاي سرمايه اجتماعي با سرمايه -هاي معيشتي روابط علّي با شاخص هاي مطلوبي برازش داشت (٠.
ساختارها و فرآيندهاي دگرگون ساز، بر چگونگي ترکيب و استفاده از داراييها و راهبردهاي جهت دستيابي به دستاوردهاي سودمند معيشتي(مانند درآمد و رفاه بيشتر، امنيت و امکانات بيشتر) تاثير گذار است (٢٠١٢ ,Zaki and Khoshuie) 1 1 Nahapiet and Goshal 2 Structural Dimension 3 Congestive dimension 4 Relational dimension بر اساس مطالعات فوق به دليل اهميت موضوع و نقش آن در توسعه اجتماعي و ضعف موجود در ادبيات مرتبط با شاخص هاي معيشت و سرمايه اجتماعي در مناطق روستايي ايران ، جامعه روستايي شهرستان سلسله به عنوان جامعه نمونه انتخاب شد و بررسي روابط دقيق تر ابعاد متفاوت سرمايه اجتماعي بر اساس نظريه ناهاپيت و گوشال (١٩٩٨ ,Nahapiet and Ghoshal) و سرمايه معيشتي بر اساس نظريه (١٩٩١ ,DFID) به عنوان هدف اين مطالعه در نظر گرفته شد.
بر اساس يافته هاي تحقيق حاضر، سرمايه اجتماعي بر ارتقا سرمايه معيشت مؤثربوده است ، اين يافته ها با نتايج مطالعات پيشين تطابق دارد ( Afshani and Shiri Mohammadabad 2017; Hezar Jaribi and Mehri, 2012; Kim et al, 2006; Yiengprugsawan et al, ٢٠٠٦ ,Berkman ;٢٠١١ ,Sirven and Debrand ;٢٠١١).