خلاصة:
برنامهریزی نیروی انسانی، وسیلهای است برای حصول اطمینان از تأمین نیروی
انسانی مورد نیاز برای دستیابی به اهداف سازمان و مدلسازی ریاضی آن نیز برای
برنامهریزان از اهمیت خاصی برخوردار است؛از این رو مدلهای ریاضی بیشماری برای
فرموله کردن برنامهریزی نیروی انسانی در سازمانهای مختلف ارائه شده، اما همواره
این سؤال مطرح بوده است که مدل ریاضی کارآ در برنامهریزی نیروی انسانی، چگونه مدلی
است؟در این مقاله، برنامهریزی نیروی انسانی ارتش بیست میلیونی با دو رویکرد قطعی و
فازی مدل سازی ریاضی شده است.هدف از این مقاله، پاسخ دادن به این پرسش است که در
سازمان ارتش بیست میلیونی کدام رویکرد ریاضی(قطعی یا فازی)جواب بهتری برای
برنامهریزی نیروی انسانی ارائه میدهد.برای پاسخ دادن به این سئوال ابتدا یک مدل از مدلهای قطعی(مدلهای آرمان قطعی)با
عنوان PGC 1 انتخاب شد و سپس مدل فازی آن تحت عنوان FMPM 2 تدوین گردید و سرانجام
مدلهای تدوین شده در یک نمونه تحقیق آزمون شدند.نتایج حاصل از مدل PGC و FMPMهمگی بیانگر بهبود جواب بهینه مدل فازی نسبت به مدل
قطعی بودند.بنابراین تصویه میشود با توجه به دادههای مبهم و نادقیق بیشتر ارتش
بیست میلیونی نسبت به سایر سازمانها، برای مدلسازی ریاضی برنامهریزی نیروی انسانی
با استفاده از منطق فازی به اندازهگیری هرچه بیشتر پارامترهای نادقیق و مبهم
پرداخته شود و این نوع مدلسازی مبنای برنامهریزی نیروی انسانی قرار گیرد.
ملخص الجهاز:
"مقادیر سمت راست محدودیت آرمانی موجودی نیرو :آرمان موجودی نیرو در قشر i در سال t:آرمان موجودی نیرو با جنسیت j در سال t:آرمان موجودی نیرو در استان k در سال t 5-ضرایب و مقادیر سمت راست محدودیت بودجه :هزینه حفظ و نگهداری نیرو در قشر i با جنسیت j در استان k در سال t:بودجه استان k در سال t:کل بودجه در سال t 5-طراحی مدل فازی برنامهریزی نیروی انسانی ارتش بیست میلیونی در مدل cgp ضرایب مربوط به جذب، ریزش و انفکاک نیرو و آرمان موجودی کل در اقشار، جنسیتها و استانها در افق برنامه ثابت انگاشته میشود، اما در عمل با توجه به ویژگیهای خاص بسیج که در بخش 2 مقاله به آن اشاره شد، مسأله با انبوهی از عوامل غیر قابل کنترل و نادقیق و مبهم روبهروست، با توجه به قابلیت منطق فازی در به کارگیری اطلاعات نادقیق و مبهم میتوان مدلهای ریاضی جدیدی تنظیم کرد تا ضمن حفظ محاسن مدلهای پیشین، نواقص آنها را نیز تا حدودی مرتفع سازد.
نظر به اینکه افق برنامهریزی در ایران معمولا پنجساله است، افق برنامهریزی نیروی انسانی ارتش بیست میلیونی، پنجساله تعریف شده و پارامترهای مدل برای یک دوره پنجساله و در (به تصویر صفحه مراجعه شود) یک مورد واقعی برآورد شده است و مدلها با توجه به دادههای به دست آمده آزمون گردیدهاند."