ملخص الجهاز:
"آموزش کارکنان دولت را نمیتوان با توسعه اجرایدرونی آن به لحاظ کمی و کیفی توسعه داد،بلکه لازمهتوسعه آموزش کارکنان در دستگاههای اجرایی اولا تلفیق خطمشیهای آموزشی با سایر خط مشیهای سازمانی و تعییناستراتژی آموزش و بهسازی منابع انسانی در سطح دولتبهطور کلی و در سطح هریک از وزارتخانهها،سازمانهاو شرکتهای دولتی بهطور خاص میباشد و ثانیا توجه بهعناصر خارج از سازمان مرتبط با مقوله آموزش و بهسازیکارکنان است.
مسائلی که در حوزه فرایند آموزش کارکنان دولت بهعنوان آسیب،شناسایی شدهاند: -در قلمرو نیازسنجی عبارتند از:فقدان الگوی خاصو مدون و عدم نیازسنجی آموزشی برای تعیین دورههایآموزشی موردنیاز کارکنان دولت و اکتفا به حد اقل بررسیو همچنین در نظر نگرفتن نیاز فرد و سازمان و عدم تعیینسیر آموزشی -در قلمرو طراحی و تدوین برنامهها عبارتند از:عدمبهکارگیری نیروهای متخصص،عدم مشارکت ذینفعانآموزشی(کارکنان و مدیران آنها)و همچنین عدم جامعیتدر طراحی برنامهها -در قلمرو اجرای برنامههای آموزشی عبارتند از:فقدانامکانات و شرایط کافی برای اجرای دورههای آموزشی،عدمرعایت موازین آموزش بزرگسالان در اجرای برنامههایآموزش کارکنان،ساختار نامناسب برای انتخاب مدرسمناسب و کیفی برای آموزش کارکنان،مقررات نامناسبنحوه پرداخت حق التدریس،انحصاری کردن اجرای برخیاز دورهها در مرکز آموزش مدیریت دولتی و مشکلات برنامهدرسی آموزشهای تخصصی دستگاههای اجرایی.
-در قلمرو ارزشیابی آموزشی از فرآیند آموزش کارکناندولت نیز مشکلاتی از قبیل:مشخص نبودن جایگاه ارزشیابیدر نظام آموزش کارکنان،ارزشیابی نکردن فرایند آموزش،عدم پیشبینی دستور العملها و الگوهای لازم برای ارزشیابیآموزش کارکنان،ارزشیابیهای تصادفی و غیرنظامدار وبالاخره عدم استفاده از نتایج ارزشیابیها در اصلاح فرایندآموزش،در گزارش کارشناسان سازمان مدیریت و برنامهریزیکشور بهعنوان آسیب بیان شده است."