خلاصة:
نظریه گروه نقشی حرف تعریف یکی از تعدیل های صورت گرفته در نظریه حاکمیت و مرجع گزینی است که در توصیف و تحلیل گروه اسمی، تحول عمده ای پدید آورد. به طور مثال مجموعه ای از فرافکنی های نقشی خاص در سطوح بالاتر از اسم به کار می رود. درسطح بالاتر از گروه اسمی در گویش لری خرم آبادی، گروه های نقشی شمار، حرف تعریف و اضافه به کار می رود. گروه های نقشی مربوط به اسم بر گروه اسمی هیچ گونه نقش معنایی فرافکنی نمی کنند بلکه هر کدام ویژگی های نحوی خاصی را به گروه اسمی می افزایند. گروه نقشی حرف تعریف، از راه ویژگی های نحوی خاص حروف تعریف، به گروه اسمی ساخت و معنی مناسب تخصیص می دهد. گروه اضافه نیز از راه ویژگی نحوی اضافه و رابطه افزودگی، گروه اسمی را گسترش می دهد. تحقیق حاضر، گروه های نقشی مربوط به اسم را در گویش لری خرم آبادی بررسی و توصیف خواهد کرد.
ملخص الجهاز:
"*«در تنبل » درگویش لری حروف تعریف شامل مجموعه واژه های زیر است : حرف اشارة مشخص : heva heya, venâ, va, yenâ, ya, (الف همان ، همین ، آن ، آن ، این ، این حرف اشارة نامشخص : fera Bazi, čeni, hič, köλ, har, (ب خیلی ، بعضی ، چنین ، هیچ ، همه ، هر حرف تعجب : čani čaJ^ow, čenu harJ^ur, felân, bazi, (ج چقد عجب چنان ، هرجور، فلان ، بعضی حرف پرسشی : či čanJ^ur, čan, čani, četowr (د چی ، چندجور، چند، چقدر، چطور ضمایر شخصی : ʔunu Šəmâ, ʔImâ, ʔu, tü, mə, (ه آن ها، شما، ما، او، تو، من ضمایر شخصی با دارا بودن معنی نحوی تلفیقی شخص و شمار به همراه اسم ، یا به تنهایی به عنوان هستة گروه حرف تعریف به کار می روند (مشکوة الدینی ١٣٨٦:٣٧٢).
مشکوةالدینی (١٣٨٦: ٣٧٧) به نقل از معین زاده (٢٠٠٦) بیان می کند که در سه دهة اخیر ساخت اضافه در زبان فارسی بر پایة نگرش های چندگانه ای توصیف و تحلیل شده است الف ) با منظور کردن درج تکواژ کسرة اضافه از راه کارکرد گشتار افزایش ، در جایگاه پیش از گروه واژة متمم در گروه اسمی (سامیان ،١٩٨٣) ب) با منظور کردن ساخت اضافه به عنوان گروه اضافه با هستة نقشی تکواژ اضافة «-» /e/ و در نظر گرفتن آن همانند بند کوچک (small clause) و بدون کارکرد قاعده های گشتاری (ماهوتیان ،١٩٩٣)."