Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع آسیب های حاد ورزشکاران حرفه ای دراگون بوت زن ایران بود. با استفاده از برگه گزارش آسیب ، اطلاعات مربوط به شیوع ، علل ، زمان بروز و نوع آسیب ٥٠ نفر از قایقرانان زن حرفه ای ایران (میانگین ± انحراف معیار؛ سن ٢/٩ ± ٢٢/٦ سال ، قد ١٦٠ سانتیمتر و وزن ٥/٩ ± ٥٨ کیلوگرم ) براساس مواد شرکت کننده و محل نشستن پاروزنان در قایق مربوطه جمع آوری شد. از آزمون کای اسکور برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که گرفتگی عضلانی شایع ترین آسیب ها و کمترین آنها مربوط به دررفتگی و متورم شدن کیسه های زلالی بود (هر کدام ٠/٨ درصد) و تفاوت بین آنها از لحاظ آماری معنادار بود (٠/٠٥ >P، ٢٦٦/١٩ = ٢). در مورد علل آسیب های رخ داده ، پیش تمرینی (١٨/٨ درصد) و گرم نکردن (١١/٩٦ درصد) مهم ترین علل آسیب دیدگی قبل از تمرین و مسابقه بودند و این تفاوت در بین آنها معنادار بود (٠/٠٥ >P، ٦٦/٨٤ = ٢). تفاوت معناداری بین محل آسیب های رخ داده در ورزشکاران رشته دراگون بوت مشاهده شد، به طوریکه ناحیه کمری ستون فقرات و انگشتان و شانه به ترتیب شایع ترین نواحی آسیب دیده بودند (٠/٠٥ >P، ١٢٣/٩٣ = ٢). در مورد زمان بروز آسیب ، نتایج نشان داد که میزان شیوع آسیب در زمان تمرین بسیار بیشتر از آسیب های رخ داده هنگام مسابقه بوده و تفاوت بین آنها معنادار بود (١٠٧ در برابر ٩ مورد)، (٠/٠٥ >P، ٨٢/٧٩ = ٢). تفاوت معناداری در میزان آسیب های ثبت - شده در بین مواد مختلف مسابقات مشاهده شد، به طوریکه ورزشکاران مواد ١٠٠٠ و ٢٠٠٠ متر دارای بیشترین میزان آسیب بودند (٣٥ و ٣٢ مورد) و تفاوت بین مواد مختلف دراگون بوت معنادار بود (٠/٠٥ >P، ٣١/١٤ = ٢). در مورد میزان شیوع آسیب ورزشکاران در نقاط مختلف قایق تفاوت معناداری مشاهده شد و چهار صندلی وسط و سه صندلی جلو شایع ترین محل های بروز آسیب در قایق بودند (٠/٠٥ >P، ٢٣/٤٣ = ٢). نتایج تحقیق نشان داد که بیشتر افراد آسیب دیده بعد از آسیب دیدگی و بدون استراحت به ادامه فعالیت پرداختند و بین آنها تفاوت معناداری مشاهده شد (٥٤/٦٣ درصد)، (٠/٠٥ >P، ١٠٥/٤٥ = ٢). به طور کلی نتایج نشان داد که گرفتگی عضلانی شایع ترین آسیب بوده و بیشتر آسیب ها در حین تمرین و ناشی از پرتمرینی بوده است . بنابراین مربیان و دست اندرکاران تیم ها میبایست به نوع تمرینات و مدت آنها توجه بیشتری داشته باشند تا بتوانند شیوع آسیب ها را کاهش دهند.
Machine summary:
تفاوت معناداری بین محل آسیب های رخ داده در ورزشکاران رشتۀ دراگون بوت مشاهده شد، به طوریکه ناحیۀ کمری ستون فقرات و انگشتان و شانه به ترتیب شایع ترین نواحی آسیب دیده بودند (٠/٠٥ >P، ١٢٣/٩٣ = ٢).
تفاوت معناداری در میزان آسیب های ثبت - شده در بین مواد مختلف مسابقات مشاهده شد، به طوریکه ورزشکاران مواد ١٠٠٠ و ٢٠٠٠ متر دارای بیشترین میزان آسیب بودند (٣٥ و ٣٢ مورد) و تفاوت بین مواد مختلف دراگون بوت معنادار بود (٠/٠٥ >P، ٣١/١٤ = ٢).
Dragon - Boat / شکل ١ – دراگون بوت زندی و همکاران در سال ٢٠١٠ در تحقیقی که روی ورزشکاران دراگون بوت انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که میزان شیوع آسیب ها در سه صندلی اول بیشتر از دیگر صندلیها بود.
جدول ٥ – میزان شیوع آسیب ها در مواد مختلف مسابقات دراگون بوت (تعداد / درصد) ماده های آسیب دیده تعداد درصد 38/09 32 2000 41/66 35 1000 5/95 5 500 14/28 12 250 جمع کل 100 84 نتایج نشان داد که بیشترین میزان آسیب دیدگی در ورزشکاران دراگون بوت چهار صندلی وسط بوده و این تفاوت نسبت به دیگر صندلیها از لحاظ آماری معنادار بود (٠/٠٥ >P، ٢٣/٤٣ = ٢) (جدول ٦).
در مورد زمان بروز آسیب ، نتایج نشان داد که میزان شیوع آسیب در زمان تمرین بسیار بیشتر از آسیب های رخ داده هنگام مسابقه بوده و تفاوت بین آنها معنادار بود که این نتیجه با یافتۀ زندی و همکاران (٢٠١٠) همخوانی داشت .