Abstract:
روابط انرژی ایران و امریکا، روندی کاملا متفاوت با روابط انرژی ایران با سایر مصرفکنندگان انرژی جهان دارد. ایران از لحاظ ذخایر هیدروکربنی، دومین کشور دنیا، و امریکا بزرگترین مصرفکننده انرژی جهان، روابط انرژی میان خود را متناسب با مشکلات سیاسی موجود، بر مبنای تقابل دنبال میکنند و هماکنون تاثیرگذارترین گزینه بر روابط انرژی ایران، الزامات سیاسی است.
جایگاه استراتژیک امنیت انرژی برای امنیت ملی هر دو کشور ایران و امریکا و تاثیرپذیری شدید ایران در روابط انرژی به علت اقتصاد مبتنی بر فروش نفت و مخاصمات سیاسی، باعث حساسیت بیشتر دو کشور نسبت به اقدامات یکدیگر در این زمینه شده است. براین اساس، مقاله حاضر با رویکردی توصیفی- تحلیلی تاثیرگذاری سیاست امنیت انرژی ایالات متحده امریکا را بر ژئوپلیتیک انرژی ایران در زمینههای تحریم انرژی(فروش، سرمایهگذاری خارجی و خطوط لوله انرژی) و افزایش تولید جهانی بررسی و تحلیل کرده است. جایگاه دو کشور در ساختار قدرت نظام ژئوپلیتیک جهانی، موید این واقعیت است که در بیشتر موارد کنشهای ایالات متحده در راستای کاهش منزلت ژئوپلیتیک کشورمان و در مقابل واکنش ایران برای خنثی کردن و یا کاهش اثرهای کنشهای امریکا بوده است.
Machine summary:
براين اساس ، مقاله حاضر با رويکردي توصيفي- تحليلي تأثيرگذاري سياست امنيت انرژي ايالات متحده امريکا را بر ژئوپليتيک انرژي ايران در زمينه هاي تحريم انرژي(فروش ، سرمايه گذاري خارجي و خطوط لوله انرژي) و افزايش توليد جهاني بررسي و تحليل کرده است .
سؤال و فرضيه مقاله اين پژوهش در پي پاسخ به اين سؤال است که سياست هاي امنيت انرژي ايالات متحده امريکا در دهه اخير در چه راستايي بوده و چه تأثيري بر قابليت هاي ژئوپليتيک انرژي ايران داشته است ؟ در پاسخ آن ، فرضيه اين نوشتار اين است که «سياست هاي امنيت انرژي امريکا در قبال جمهوري اسلامي در زمينه هاي: ١- تحريم انرژي (فروش ، سرمايه گذاري خارجي و کنار گذاشتن ايران از خطوط لوله انرژي) و ٢- افزايش توليد جهاني نفت و گاز، در راستاي ثبات هژمونيک اين کشور بوده و از طرف ديگر، باعث کاهش ارزش ژئوپليتيک و تضعيف امنيت انرژي ايران شده است ».
صرف نظر از اهداف سياسي(عربستان سعودي) و يا اقتصادي(عراق و روسيه )، افزايش توليد نفت توسط کشورهاي ياد شده ، کمک زيادي به اجراي تحريم هاي نفتي غرب عليه ايران نموده است ؛ زيرا افزايش عرضه توسط اين کشورها از يک سو و افزايش توليد نفت از شن نفتي ١ توسط امريکا از سوي ديگر، باعث شد که نه تنها تقاضاي بازار جهاني از عرضه پيشي نگيرد؛ بلکه همين عرضه مناسب ، ايالات متحده و متحدان اروپايياش را براي تداوم و حتي تشديد تحريم نفتي ايران ترغيب نمايد.