Abstract:
این پژوهش با بررسی آثار اصلی و تعاملی هر یک از متغیرهای اثرگذار بر بهرهوری کل عوامل در کشورهای آسیای شرقی و غربی به تحلیل کوتاهمدت و بلندمدت عوامل موثر بر تفاوت بهرهوری در این کشورها در دوره 2014-1998 میپردازد. بر اساس نتایج، اصلیترین عوامل موثر بر افزایش بهرهوری در کوتاهمدت و بلندمدت در آسیای شرقی به ترتیب سهم استفاده از سوختهای فسیلی، حکمرانی خوب، رانتهای نفتی، و سرمایه انسانی است، در حالی که اصلیترین عوامل افزایش بهرهوری در آسیای غربی به ترتیب حکمرانی خوب و درجه باز بودن تجاری است. همچنین، سهم استفاده از سوختهای فسیلی، سرمایه انسانی، رانتهای نفتی، سرمایهگذاری مستقیم خارجی، درجه باز بودن تجاری، و توسعه مالی مهمترین عوامل تفاوت بهرهوری در کشورهای شرق و غرب آسیا در کوتاهمدت و بلندمدت است. حکمرانی خوب نیز بهرهوری کل عوامل را در کوتاهمدت برای کشورهای آسیای غربی و در بلندمدت برای کشورهای آسیای شرقی بیشتر افزایش می دهد. همچنین در کوتاهمدت و بلندمدت، آثار تعاملی حکمرانی خوب و رانتهای نفتی به افزایش، و سرمایه انسانی و رانتهای نفتی به کاهش بهرهوری کل عوامل در کشورهای آسیای غربی منجر میشود، در حالی که اثر تعاملی سرمایه انسانی و سرمایهگذاری مستقیم خارجی اثری در بهرهوری کل عوامل ندارد.
The present study examines the main and interaction effects of the variables that affect the total factor productivity (TFP) in East and West Asian countries. To this end, this paper provides a short-term and long-term analysis of the factors affecting productivity differences in these countries during the period 1998-2018. According to the results, the main factors that influence the increase in productivity in both the short-term and long-term in East Asia are the share of fossil fuels use, good governance, oil rents, and human capital, respectively; while the most important factors in increasing productivity in West Asia are good governance and trade openness, respectively. Correspondingly, the share of fossil fuels use, human capital, oil rents, foreign direct investment, trade openness, and financial development have been the most important factors in the difference in productivity in East and West Asian countries in both short-term and the long-term. Moreover, good governance has increased the productivity of all factors in West Asian countries (in the short-term), and in East Asian countries (in the long-term). Furthermore, in West Asian countries, in both short-term and long-term, the interaction effect of good governance and oil rents has increased the TFP; also, the interaction effect of human capital and oil rents has reduced the TFP, while the interaction of human capital and foreign direct investment had no effect on the TFP.
Machine summary:
بر اساس نتایج، اصلیترین عوامل موثر بر افزایش بهرهوری در کوتاهمدت و بلندمدت در آسیای شرقی بهترتیب سهم استفاده از سوختهای فسیلی، حکمرانی خوب، رانتهای نفتی، و سرمایه انسانی است، در حالی که اصلی-ترین عوامل افزایش بهرهوری در آسیای غربی بهترتیب حکمرانی خوب و درجه باز بودن تجاری است.
همچنین، سهم استفاده از سوختهای فسیلی، سرمایه انسانی، رانتهای نفتی، سرمایهگذاری مستقیم خارجی، درجه باز بودن تجاری، و توسعه مالی مهمترین عوامل تفاوت بهرهوری در کشورهای شرق و غرب آسیا در کوتاهمدت و بلندمدت است.
حال باید دید چه عواملی سبب تفاوت بهرهوری در این دو ناحیه میشوند؟ Solow Technical Change Total Factor Productivity {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نمودار 1: بهرهوری کل عوامل در کشورهای منتخب آسیای شرقی منبع دادهها: پایگاه داده FRED {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نمودار 2: بهرهوری کل عوامل در کشورهای منتخب آسیای غربی منبع دادهها: پایگاه داده FRED ادبیات گستردهای پیرامون عوامل اثرگذار بر بهرهوری کل عوامل در قلمروهای مکانی و زمانی مختلف وجود دارد، و پژوهشهای متنوع، جنبههای گوناگون این موضوع را مورد بررسی قرار میدهند.
Adelakun Campbell & Agbiokoro Whalley & Zhao Benos & Karagiannis Kumar & Kober Gerard متمرکز شد (Dasgupta et al.
Freeman & Yerger Ojede Attari & Javed Ladu & Meleddu Pasten et al.
همچنین بر اساس مدل دوم، اثر تعاملی رانتهای نفتی و سرمایه انسانی سبب کاهش اندک بهرهوری کل عوامل در کشورهای آسیای غربی میشود؛ هرچند این اثر منفی در بلندمدت بیشتر است.