Abstract:
زمینه: سرطان پستان در ایران دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در بین زنان است. با توجه به تاثیر این بیماری بر کیفیت زندگی زنان مبتلا، مساله این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر کیفیت زندگی این گروه از بیماران می باشد. هدف: این پژوهش با هدف توصیف کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمیدرمانی و بررسی ارتباط آن با ویژگیهای جمعیت شناختی و کارکردهای (جسمی، عاطفی، اجتماعی، شناختی و جنسی) افراد مبتلا انجام شده است. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه این پژوهش شامل 116 زن مبتلا به سرطان پستان بوده است. دادهها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: اختلال در کارکرد اجتماعی (0/01P) و شدت درد (0/01P) قویترین پیشبینی کنندههای کاهش کیفیت زندگی در مبتلایان به سرطان پستان است. همچنین از میان متغیرهای جمعیت شناسی سن، والد بودن، وضعیت اشتغال و تحصیلات با کیفیت زندگی ارتباط معنادار داشت (0/05P). نتیجهگیری: بدین معنا حفظ کارکرد و روابط اجتماعی و مدیریت درد بر بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران موثر می باشد.
Background: Breast cancer is the second leading cause of cancer death among women in Iran. Considering the effect of this disease on the quality of life of affected women, the issue of this research is to identify the factors affecting the quality of life of this group of patients. Aims: This study was performed to describe quality of life in patients with breast cancer undergoing chemotherapy and its relationship with demographic characteristics and functionalities (physical, emotional, social, Cognitive and sexual) have been done. Method: The research method is descriptive and correlational. The sample included 116 women with breast cancer. Data were analyzed using stepwise regression. Results: Disturbance in social function (PConclusions: In this sense, preserving function and social relationships and managing pain are effective in improving the quality of life of this group of patients.