Abstract:
پژوهش حاضر درصدد بررسی آیینها و آلات بزم در شاهنامه است. از این منظر پس از بسط
فضای مفهومی موضوع» به بررسی آیینها و آلات بزم خواهد پرداخت. مطابق با مستندات
موضوعی آرائه شده در این پژوهش» روش تحقیق» توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات
کتابخانهای است. یافتههای تحقیق حکایت از آن دارند که اولا در شاهنامه فردوسی از جنگها و
مبارزات پهلوانان سخن به میان آمده است که در میان این ابیات با فزونی آیینها و آلات بزم
روبهرو میشویم» ثانیا فردوسی از هنر بزم خود برای پروراندن داستانهای حماسی خود به نحو
احسن استفاد نمودهاند که در میان شاعران معاصر و شاعران بعد از خود کمنظیر وحتی بینظیر
است» ثالثا موسیقی بزم شاهنامه نسبت به موسیقی رزم آن- با توجّه به موضوع رزمی شاهنامه- از
بسامد پایینی برخوردار است» با این حال سازهای بزمی و رزمی همسو با هم در جای جای
شاهنامه مشاهده میشود.
Machine summary:
از شمس الحاجیه اردلانی نیز مقالهای با عنوان «کارکرد عنصر موسیقی و جایگاه رامشگران در شاهنامه فردوسی» در مجلْة زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه آزاد مشهد چاپ شده است.
فرمان میدهد که گروهی از هنرمندان و هنرپیشگان را به نام لوری و یا لولی از هندوستان به ایران بیاورند و در شهرهای گوناگون جای دهند تا تودههای مردم را به رامشگری خود سرگرم دارند و فردوسی چنین میآورد: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نام برخی سرودها و سازها و خنیاگرانی که در شاهنامه آمده است: آهنگ {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} آهنگ پیکار گرد {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} آهنگ داد آفرید {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} پری چهره چنگ زن {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} پای کوب {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} ترک سرود خوان {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} چنگ {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} خنیاگر {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} رامشگر {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} رباب {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} سرود {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} سرود پهلوانی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} سرود مازندرانی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نتیجهگیری با بررسی این مقاله میتوان نتایج زیر را برشمرد: اولاً؛ آیین و آلات بزم همواره در تاریخ بشر وجود داشته و نمود این موضوع را در آثار به جا مانده از تمدّنها، در ادبیّات و شعر، در کتیبهها و دستنوشته و غیره دیده میشود، این موضوع هم در ایران که بزرگترین امپراتوری زمان خود بوده و با قبایل و اقوام دیگر در جنگ و نزاع بوده این موضوع وجود دارد که شاهنامه فردوسی به وضوح به آنها پرداخته است.