Abstract:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای خوشبینی بر دلزدگی تحصیلی دانشآموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف انجام گرفت. روش پژوهش به شیوهی آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعهی آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان پسر در حال تحصیل در پایهی دهم دورهی متوسطهی دوّم شهر اردبیل در سالتحصیلی 1400-1399 تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، 40 دانشآموز با عملکرد تحصیلی ضعیف انتخاب شده و بهطور تصادفی در گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. شرکتکنندگان گروه آزمایش، 8 جلسه آموزش مهارتهای خوشبینی را دریافت نمودند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس دلزدگی تحصیلی پکران، گوئتز، تیتز و پری (2002) استفاده شد. دادهها با روش آماری کوواریانس تکمتغیری مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که دانشآموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف گروه آزمایش نسبت به دانشآموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف گروه کنترل در پسآزمون بهطور معناداری، دلزدگی تحصیلی کمتری داشتند (001/0>P). بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای خوشبینی بر کاهش دلزدگی تحصیلی دانشآموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف اثربخش است و میتواند قابل کاربست توسط روانشناسان و مشاوران مدارس باشد.
Machine summary:
جامعه ي آماري پژوهش را تمامي دانش آموزان پسر در حال تحصيل در پايه ي دهم دوره ي متوسطه ي دوم شهر اردبيل در سال تحصيلي ١٤٠٠-١٣٩٩ تشکيل ميدادند که از ميان آن ها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، ٤٠ دانش آموز با عملکرد تحصيلي ضعيف انتخاب شده و به طور تصادفي در گروه آزمايش (٢٠ نفر) و گروه کنترل (٢٠ نفر) جايگزين شدند.
مقدمه پيشرفت تحصيلي ١ و موفقيت تحصيلي دانش آموزان و دانشجويان و عوامل مرتبط با آن ، از اولويت هاي پژوهش در آموزش وپرورش (صفري، جناآبادي، سلم آبادي و عباسي، ١٣٩٤) و يکي از اصليترين اهداف عيني آموزش وپرورش در غالب کشورهاي جهان و راه دستيابي به توسعه ي مؤثر و کارآمد در زمينه هاي مختلف از جمله حيطه هاي آموزشي و تربيتي بوده (زحمتکش ، حسينينسب و سعادتي شامير، ١٣٩٤، شيخ الاسلامي، ١٣٩٦) و به عنوان عاملي در موفقيت آموزش وپرورش محسوب ميشود؛ بنابراين بررسي عوامل مؤثر بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان از اهميت کافي نزد پژوهشگران علوم تربيتي و روانشناسي برخوردار است (جناآبادي و رضوي، ١٣٩٢).
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي خوش بيني بر دلزدگي تحصيلي دانش آموزان با عملکرد تحصيلي ضعيف انجام گرفت .
بدين صورت که آموزش مهارت هاي خوش بيني باعث کاهش قابل توجهي در دلزدگي تحصيلي دانش آموزان با عملکرد تحصيلي ضعيف گروه آزمايش شده بود؛ بنابراين ، فرضيه ي پژوهش مورد تأييد قرار گرفت .