Abstract:
در این پژوهش به تشریح دیدگاه امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) پیرامون پیشگیری از آسیب های اخلاقی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی کارگزاران نظام اسلامی پرداخته شده است و به این پرسش اساسی که آیا امام علی(ع) در نظام علوی و در این عرصه دستورات و احکام حکومتی، طرح و برنامه، واجد سازمان و سازماندهی بوده است؟ این تتبع علمی به دنبال غایتی است که موجبات تشدید و تحکیم و استواری نظام اسلامی ولائی است که قاعدتاً بایستی ممهد و زمینهساز حاکمیت نظام اسلامی مهدوی به قیادت حضرت مهدی(عج) میباشد، بحمد الله پس از تحقیقات مقتضی و مراجعه به نهج البلاغه نتایجی حاصل گردید که حضرت رسول اکرم(ص) در نظام نبوی و حضرت علی(ع) در نظام علوی و در زمان سایر ائمه اطهار(ع) در خصوص پیشگیری از آفتها و آسیبها و ابعاد منفی کارگزاران نظام اسلامی در بعد معرفتی و اخلاقی؛ استبداد رأی، سطحی نگری، تفکر ناصحیح، تحجر و جمود فکری، دنیا دوستی، تکبر، ستمگری و در بعد اجتماعی؛ ضعف مدیریت، سازشکاری، بیتوجهی به اصل مشورت و در بعد اقتصادی؛ رهنمودهایی داشتهاند. مثلاً با نگاهی عالمانه و حکیمانه در حیات علمی و عملی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی اهل بیت عصمت و طهارت شیوه و روش و عملکرد مسئولین امر حکومت در نظام اسلامی به طور گسترده تبیین شده است، قطعاً کارگزاران با نصب العین قرار دادن سیره و سنّت معصومین خواهند توانست با ارائه خدمات مدبرانه، خالصانه و صادقانه عدالت محور فراخور شئونات نظام مبتنی بر ارزشهای الهی و متناسب با منزلت امت اسلامی مسیر رستگاری دنیا و آخرت را تحصیل خواهند کرد
In this research, the view of Amir al-Mo'menin Imam Ali (AS) on the prevention of moral, socio-political and economic harms of the agents of the Islamic system is explained. Ali (pbuh) in the Alawite's discourse and in this field, the orders and rulings of the government have been proposed and the program has been endowed, but time and structure have remained. This scientific consequence seeks a show that causes the strengthening and consolidation of the Islamic system of the province. Until the end of the treaty, and the basis of the rule of our Islamic system, he is in the nation of Hazrat Mahdi (pbuh). After proper research and referring to Nahj al-Balaghah, the results were obtained that Hazrat Rasool Akram (PBUH) in Prophetic system and Hazrat Ali ( AS) In the Alawite system and in our time full of pure Imams (AS) regarding the prevention of pests and injuries and negative dimensions of the agents of the Islamic system in the epistemological and moral dimension of authoritarianism, superficiality, correct thinking, the cause of rigidity, worldliness Arrogance and tyranny, and in the social dimension of distress, the taste of work with negligence, and in the economic dimension of bribery, Hatlam, Abhfar and Talebi, property owners, the infallibles, peace be upon them all, have had orders and prohibitions, recommendations and guidelines. Certainly,
Machine summary:
مسير رستگاري کارگزاران نظام اسلامي از ديدگاه امام علي(ع ) جليل آل بوغبيش تاريخ دريافت : ١٤٠١/٠٤/١٠ 1 2 سيد حسام الدين حسيني تاريخ پذيرش : ١٤٠١/٠٦/٠٧ 3 حسن حيدري چکيده در اين پژوهش به تشريح ديدگاه اميرالمؤمنين حضرت علي(ع ) پيرامون پيشگيري از آسيب هاي اخلاقي اجتماعي، سياسي، اقتصادي کارگزاران نظام اسلامي پرداخته شده است و به اين پرسش اساسي که آيا امام علي(ع ) در نظام علوي و در اين عرصه دستورات و احکام حکومتي، طرح و برنامه ، واجد سازمان و سازماندهي بوده است ؟ اين تتبع علمي به دنبال غايتي است که موجبات تشديد و تحکيم و استواري نظام اسلامي ولائي است که قاعدتاً بايستي ممهد و زمينه ساز حاکميت نظام اسلامي مهدوي به قيادت حضرت مهدي(عج ) ميباشد، بحمد الله پس از تحقيقات مقتضي و مراجعه به نهج البلاغه نتايجي حاصل گرديد که حضرت رسول اکرم (ص ) در نظام نبوي و حضرت علي(ع ) در نظام علوي و در زمان ساير ائمه اطهار(ع ) در خصوص پيشگيري از آفت ها و آسيب ها و ابعاد منفي کارگزاران نظام اسلامي در بعد معرفتي و اخلاقي؛ استبداد رأي، سطحي نگري، تفکر ناصحيح ، تحجر و جمود فکري، دنيا دوستي، تکبر، ستمگري و در بعد اجتماعي؛ ضعف مديريت ، سازش کاري، بيتوجهي به اصل مشورت و در بعد اقتصادي؛ رشوه خواري، اختلاس ، انحصار طلبي، اشرافيگري، معصومين سلام الله عليهم اجمعين ، اوامر و نواهي، توصيه ها و رهنمودهايي داشته اند.
٢" پيشگيري از تفکر ناصحيح "الف ) با توجّه به سيره امام علي در دوران زمامداري، روش و شيوة مواجهه با آن و پيشگيري از التقاط فکري عبارت است از: پايبندي قاطع حاکمان و مديران به اصول و ارزش ها و پرهيز از انديشه هاي باطل و گمراه کننده در اداره حکومت ؛ اين راهکار به رويکرد حاکمان و مسئولان در تصميم گيريهاي کلان حکومتي و جهت گيري آنان برميگردد.