Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله مبتنی بر ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مادران دانشآموزان کمتوان ذهنی انجام گرفت. جامعه پژوهشی شامل کلیه مادران دانشآموزان با کمتوانی ذهنی استان گلستان بود، که 30 نفر از آنان به شیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شده و در طرح نیمهآزمایشی با گروه کنترل و از نوع طرح دو گروهی ناهمسان با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری شرکت کردند. از بین نمونه فوق 15نفر در گروه آزمایش و 15نفر در گروه کنترل گمارش تصادفی شدند. سپس برنامه مداخله مبتنی بر ذهنآگاهی بهمدت 8 جلسه گروهی اجرا گردید. جهت ارزیابی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1994) و مقیاس بهزیستی روانشناختی (ریف، 1980) در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری استفاده شد. دادههای حاصل از دو گروه کنترل و آزمایش با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای فوق حاکی از معناداری کیفیت زندگی و بهزیستی رواشناختی (در سطح 05/ 0p<) بود. نتایج فوق پس از دو ماه پیگیری حفظ شد. درمجموع میتوان نتیجهگیری گرفت مداخله مبتنی بر ذهنآگاهی میتواند منجر به افزایش کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مادران دانشآموزان کمتوان ذهنی گردد.
The aim of this study was to investigate the intervention with mindfulness on the quality of life and psychological well-being of mothers of students with intellectual disabilities. The research population included all mothers of students with mental disabilities in Golestan province, 30 of them were selected by a simple random sampling method and participated in a quasi-experimental design with a control group and a non-identical two-group design with pre-test, post-test, and follow-up. Among the above sample, 15 people in the experimental group and 15 people in the control group were randomly assigned. Then, a mindfulness-based intervention program was performed for 8 group sessions. To evaluate the research variables, Quality Of Life (World Health Organization, 1994), and Psychological Wellbeing Scale (Ryff, 1980) were used in three stages: pre-test, post-test, and follow-up. Data obtained from the control and experimental groups were analyzed using multivariate analysis of covariance and repeated measures analysis of variance. The above findings showed significant quality of life and psychological well-being (at the level of p <0.05). The above results were maintained after two months of follow-up. Overall, it can be concluded that mindfulness-based intervention can increase the quality of life and psychological well-being of mothers of students with intellectual disabilities.
Machine summary:
تأثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی / طیبه تازیکی دانشجوی دکترای تخصصی روان شناسی، دانشگاه رازی ، کرمانشاه .
1 چکیده پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی انجام گرفت .
3Maulik, Mascarenhas, Mathers, Dua, & Saxena .
4Vega, Hui, Harman, Mildred, & Schroeder .
1Piazza, Hennrikus, Schell, Armstrong, & Fortuna .
1Roncada, Dias, Goecks, Cidade, & Pitrez .
5Heredia, Gasol, Ventura, Vicens, & Torrente .
با بررسی کنونی در ایران اثر درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر گروه های مختلف ازجمله بیماران سرطانی (صادق پور، خلعتبری، سیف و شهریاریاحمدی، ١٣٩٩)؛ معلمان ابتدایی (کاظمی، حسین خانزاده ، رسول زاده و محمدی، ١٣٩٩)؛ دانش آموزان با ناتوانی یادگیری (قربانی و جباری، ١٣٩٩) و مادران کودکان با فلج مغزی (اقدسی، سلیمانیان و اسدیگندمانی، ١٣٩٨) نشان داده شده است ؛ اما مطالعه ای که تأثیر ذهن آگاهی را بر والدین دانش آموزان با کم توانی ذهنی بررسی کند، یافت نشد؛ بنابراین خلأ پژوهشی در این زمینه کاملاً محسوس است .
بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی انجام گرفت .
تأثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی ، روان شناسی افراد استثنایی، ١٢(٤٥)، ١-٢٦.