Abstract:
ورزش سه گانه، یکی از رشته های ورزشی پرهیجان و بسیار محبوب است. از آنجا که ورزش سه گانه شامل موادی چون شنا، دوچرخه سواری و دو است، عوامل خطرزای زیادی در آن موجب ایجاد آسیب در ورزشکاران می شوند، از این رو هدف از این تحقیق بررسی ویژگی های آسیب ها در ورزشکاران سه گانه بود. به این منظور اطلاعات مربوط به آسیب های یک سال گذشتة 60 ورزشکار زبدة سه گانة شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور (بوشهر) از طریق برگة گزارش آسیب گردآوری و به وسیلة آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شد. در مجموع 123 آسیب گزارش شد (حدود 2 آسیب در سال برای هر ورزشکار). در مقایسه با بالاتنه، تعداد بیشتری از آسیب ها در پایین تنه (78 درصد) رخ داد. ساق پا (28 درصد)، شانه (22 درصد)، زانو (21 درصد) و مچ پا (11 درصد) بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص دادند (05/0P<) و 67/42= 2). متداول ترین نوع آسیب ها درد جلوی ساق پا (26 درصد)، درد شانه (22 درصد)، درد زانو (15 درصد) و خراشیدگی و کوفتگی (14 درصد) بود (05/0 P< و 43/13=2). استفادة بیش از حد (30 درصد)، مهم ترین علت وقوع آسیب ها (05/0 P< و 95/35=2) و بعد از آن تغییر محل دویدن (19 درصد)، کفش نامناسب (15 درصد) و گرم کردن ناکافی (13 درصد)، از دیگر علل اصلی وقوع آسیب ها بودند. آسیب های غیربرخوردی (83 درصد) به طور معنی داری از آسیب های برخوردری (17 درصد) بیشتر بود (05/0P< و 34/53 = 2). آسیب های روی داده در زمان تمرین (76 درصد) بیشتر از آسیب های زمان مسابقه (24 درصد) بود (05/0P< و 26/32=2) . آسیب های روی داده در مرحلة دویدن (51 درصد) بیشتر از آسیب های روی داده در مرحلة دوچرخه سواری (27درصد) و شنا (22 درصد) بود (05/0P< و 14/18=2). از نظر شدت آسیب ها، بیشتر آسیب ها خفیف (85 درصد) بود (05/0P< و 53/61= 2). آسیب های سمت راست (64 درصد) به طور معنی داری بیشتر از آسیب های سمت چپ بود (05/0P< و 95/9= 2) از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که بیشتر آسیب ها در پایین تنه و در مرحلة دویدن رخ دادند و ساق پا و شانه مستعدترین نواحی آسیب در ورزشکاران سه گانه بودند و دلیل اصلی وقوع آسیب ها نیز استفادة بیش از حد بود. ازاین رو پیشنهاد می شود که دست اندرکاران پزشکی تیم ها، بدنسازان، ورزشکاران و مربیان به نکات مذکور توجه داشته باشند و همچنین طی برنامه های پیشگیری از آسیب، این موارد را مد نظر قرار دهند.
Machine summary:
"آسیبهای سمت راست(64 درصد)به طور معنیداری بیشتر از آسیبهای سمت چپ بود (0/05<P و 9/95-2^X) از یافتههای این تحقیق میتواننتیجه گرفت که بیشتر آسیبها در پایینتنه و در مرحلۀ دویدن رخ دادند و ساق پا و شانه مستعدترین نواحی آسیب درورزشکاران سهگانه بودند و دلیل اصلی وقوع آسیبها نیز استفادۀ بیش از حد بود.
هاراست و کولونو9(2010)در تحقیق دیگری بر روی دوندگان میزان(1)- la te&sillaS (2)- la te&hsurB (3)- la te&ppuR (4)- la te&nesralC (5)- la te&mahdroF (6)- nosdivaD (7)- la te&edrofneT (8)- la te&hcolbonK (9)- onnoloC dna tsarraH شکستگی فشاری فشاری را بالا گزارش کردند و علت آن را مربوط به تمرینات و تکنیک دانستند(11).
بورن و همکاران6(2003)نیز آسیبهای 131 ورزشکار سهگانهکار در طول یک فصل از مسابقات را بررسی کردند و نشان دادند که 50درصد از سهگانهکاران در طول یک فصل دچار آسیب شدند که 78 درصد آسیبها به دلی استفادۀ بیش از حد در طولفصل مسابقه به سبب افزایش مسافت تمرینات دو،آسیبهای قبلی و گرم و سرد کردن ناکافی بود(3).
در تحقیق حاضر تعداد آسیبهای رویداده در زمان تمرین(76 درصد)بیشتر از آسیبهای زمان مسابقه(24 درصد)بود که میتواند به علل متفاوتی مثل استفادۀ بیش از حد،کفش نامناسب،تغییر محل دویدن یا گرم کردن ناکافی باشد،اما مهمترین علت زیاد بودن میزان آسیبها در تمرینات،استفادۀ بیش از حد است که در اثر بالا بودن شدت و مدتتمرینها بدون استراحت کافی ایجاد میشود و در تحقیقات مختلف نیز به آن اشاره شده است(17،21،25،28).
stropS ni ecneicS dna enicideM fo lanruoJ lanoisseforp ni yrujni fo ygoloimedipE"."