چکیده:
مقاله حاضر با بررسی روشهای موثر آگاهسازی و آموزش در حوزه سـلامت ، بـه دو شیوة آموزش سنتی و نوین در این زمینه می پردازد. نگارنده معتقد است در حالی کـه مدلهای سنتی آموزش سلامت ، بر جنبه های فردی و معمول زندگی تاکید دارنـد، در آموزش های نوین ، تاکید بر توانمندسازی و عمل اجتماعی است . اگر آموزش تعاملی و مقتدرساز در حوزه سلامت از طریق رسانه اجرا شود، ارزشها، نگرشها و رفتارها به مرور در فرد و جامعه تغییر خواهند یافت زیرا در روشهـای نـوین آگـاهسـازی، بـه برانگیختن سطحی فرد و جامعه بسنده نمی شود بلکه سعی در تعمیق آگاهی پیامگیران و انگیزش حس مشارکت واقعی آنهاست .
خلاصه ماشینی:
پیش شرط های موفقیت پیام در رسانه ١ـ مخاطب شناسی : برای استفاده از رسانه ها، ابتدا باید به پرسش های زیر پاسـخ داد: گروه مخاطب به طور مشخص چه کسانی هستند؟ در چه رده سنی و جنسی و در کدام طبقه اجتماعی قرار دارند؟ از چه رسانه هایی در چه زمانهایی بیشتر استفاده مـی کننـد؟ چه پیامهایی را بیشتر دریافت می کنند و آنها را به چـه شـکل و از جانـب چـه کـسانی بیشتر می پذیرند؟ درخصوص استفاده از تلویزیون به عنوان مجرای انتقال پیـام، در حـوزه سـلامت دو نکته را باید در نظر گرفت : الف ) قابلیت پذیرش برنامه (acceptibility): به این معنی که برنامـه بـه چـه میـزان می تواند توجه بیننده را به خود جلب کند.
ب) میزان تاثیر (efficiency): در صورتی کـه مخاطـب ، پیـام برنامـه مـورد نظـر را دریافت کند و به آن توجه نشان دهد، چه تاثیری بر نگرش و رفتار او خواهـد داشـت ؟ در این زمینه باید محدودیت های زمانی و هزینه استفاده از هر وسیله ارتبـاط جمعـی را نیز در نظر داشت .
بـرای افراد با عزت نفس پایین ، ترس، هیجان و وحشت پایین اثربخش تر است و برای کسانی که عزت نفس بالاتری دارند، ترس و هیجان بیشتر، می تواند تـاثیرات رفتـاری بیـشتری ایجاد کند اما در هر حال، این مسئله نیاز به مخاطب شناسـی دارد و از ایـن رو، بهتـرین روش ارائه پیام در شکل عام، ایجاد هیجان، ترس یا وحشت متوسـط اسـت تـا انگیـزه بیشتری را دربیشترین گروه مردم موجب شود (٢٠٠٣٦٩,Mac Grath).