چکیده:
این تحقیق روابط بین راهبردهای کنارآمدن و ناهمخوانی عملکرد–هدف را با عاطفه مثبت و منفی ورزشکاران قبل و بعد از رقابت مورد بررسی قرار داده است. 62 نفر از دانشجویان دونده سرعتی با دامنۀ سنی 21 تا 26 سال، دو ساعت قبل و شش ساعت بعد از رقابت پرسشنامههای برایف کوپ و پاناس را پاسخ دادند. نمره ناهمخوانی عملکرد–هدف از تفاضل رکورد پیشبینیشده توسط فرد و رکورد ثبتشده او در رقابت به دست آمد. نتایج نشان داد که قبل و بعد از رقابت راهبردهای مسئلهمدار با عاطفه منفی، به طور منفی، و راهبردهای هیجانمدار با عاطفه مثبت، به طور مثبت، رابطه معنیدار داشتند. بعد از رقابت نیز راهبردهای مسئلهمدار با عاطفه مثبت، به طور مثبت رابطه داشتند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که راهبردهای کنارآمدن قبل و بعد از رقابت در رابطه بین ناهمخوانی عملکرد–هدف با عاطفه منفی، نقش میانجی ندارد.
This study examined the relationship between coping strategies and
performance–goal discrepancy (PGD) with positive and negative effects before
and after the competition. Sixty-two Iranian male sprinter runners, aged from 21
to 26 years, completed the Brief COPE (Carver, 1997) and the PANAS
(Watson, Clark, & Tellegen, 1988) questionnaire two hours before and six hours
after the competition. The score performance–goal discrepancy (PGD) achieved
from difference of person predicted record and competition record. The results
showed that the relationship of problem-focused strategies and negative effect
was negative and the relationship of emotion-focused strategies and positive
effect was positive before and after the competition. Also the results showed
that the relationship of problem-focused strategies and positive effect was
positive after the competition. The results of path analysis did not indicated that
coping strategies mediated the PGD and negative effect relationship, prior and
after the competition.
خلاصه ماشینی:
رابطه راهبردهای کنارآمدن و ناهمخوانی عملکرد-هدف (PGD) با عاطفه مثبت و عاطفه منفی در دانشجویان دونده سرعتی دانشگاههای سراسر کشور جواد نورعلی* ، پروانه شفیع نیا** ، منیجه شهنی ییلاق*** * کارشناس ارشد تربیت بدنی گرایش رفتار حرکتی ** استادیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه شهیدچمران اهواز *** استاد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدچمران اهواز تاریخ دریافت مقاله : ٩٠/١١/١٩ تاریخ پذیرش مقاله : ٩٢/٢/١٧ چکیده این تحقیق روابط بین راهبردهـای کنـارآمـدن و نـاهمخوانی عملکـرد–هـدف را بـا عاطفـه مثبـت و منفـی ورزشکاران قبل و بعد از رقابت مورد بررسی قرار داده است .
مدل تحلیل مسیر پیشنهادی ٢: نقش میانجی، راهبردهای کنارآمدن در رابطه بین ناهمخوانی عملکرد-هدف با عاطفه مثبت و منفی روش تجزیه و تحلیل داده ها در پژوهش حاضر به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از شاخص هـای آمـار توصـیفی ماننـد فراوانـی، درصـد فراوانی، انحراف معیار، میانگین ، حداقل نمره و حداکثر نمره استفاده شده است .
شاخص های توصیفی مادهها و خردهمقیاسهای متغیرهای تحقیق (قبل از رقابت ) شاخص های آماری متغیرها تعداد آزمودنی تعداد سؤال ها میانگین انحراف معیار حداقل نمره حداکثر نمره عواطف عاطفه مثبت 62 10 36/12 6/17 19 49 عاطفه منفی 62 10 17/58 6/46 10 47 راهبردهای کنارآمدن راهبرد مسئله مدار 62 8 26/24 3/84 16 32 راهبرد هیجانمدار 62 12 31/74 4/65 21 41 راهبرد اجتنابمدار 62 8 17/88 2/40 12 24 ناهمخوانی عملکرد- هدف 62 1 1/01 1/33 -1/60 5/32 رکورد پیش بینی (هدف گرایی) 62 1 16/79 6/24 10/50 27 رکورد واقعی 62 17/80 6/52 11/15 28/40 جدول ٢.
), Shahid Chamran University Abstract This study examined the relationship between coping strategies and performance–goal discrepancy (PGD) with positive and negative effects before and after the competition.