چکیده:
مدارا از مهم ترین عوامل تحکیم خانواده و از مصادیق بارز حسن خلق می باشد. در طول زندگی مشترک، ممکن است اعضای خانواده دارای شرایط یا صفات خاصی باشند که تحمل آن برای طرف مقابل امکان پذیر نباشد. در این شرایط آنچه می تواند تداوم زندگی مشترک را تضمین کند، مدارا است. با توجه به ضرورت مدارا نوشتار حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی، پس از مقدمه ای در طرح بحث، به عوامل تقویت مدارا از جمله تقویت مبانی عقیدتی، توجه به منافع بلند مدت خانواده، تمرین و مراقبت، تغافل و تجاهل و درک شایسته همسر می پردازد. هدف از این مقاله، آسان شدن تحمل و بالا رفتن ظرفیت همسران در برابر ناملایمات است، تا در نتیجه آن، مدارا برای همسران امری لذت بخش شود و سلامت، سعادت و آرامش خانواده، که در گرو مدارای همسران است فراهم گردد.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله عوامل تقویت مدارا از جمله تقویت مبانی عقیدتی، توجه به منافع بلند مدت خانواده، تمرین و مراقبت، درک متقابل همسران، تغافل و تجاهل، به عنوان مهمترین عوامل تقویت مدارا از دیدگاه آیات و روایات، مورد بحث قرار میگیرد، تا با مشخص شدن این عوامل و به کارگیری آنها توسط خانواده، میزان تحمل و بردباری آنان در برابر ناخوشیهای زندگی بالا رفته و سعادت خانواده و جامعه نیز تضمین گردد.
وقتی انسان به این مقام برسد مطمئنا هیچ چیز را جایگزین رضایت خداوندنمیکند و تمام تلاشش را برای مقابله با ناهنجاریها به کار میبرد و در برابر ناملایمات و ناخوشیهای زندگی نرمی و انعطاف را برمیگزیند و هرگز نمیگوید، دیگران لیاقت مدارا ندارند، چون میداند اگر مورد قدردانی مردم قرار نگیرد خداوند از او قدردانی خواهد کرد.
(قرائتی، 1383، ج10، 473) روشن است بودن در کنار همسران با ایمان و مهربان هم برای مردان لذتبخش است و هم برای زنانشان که اگر در اندوه دنیا شریک بودند در شادی آخرت نیز شریک باشند(مکارم شیرازی، 1386، ج21، 114) و همین امر انگیزة فرد را جهت مدارا با همسر و دیگر اعضای خانواده چندین برابر خواهد کرد.
ممکن است آدمی در ابتدای زندگی نتواند در برابر سختیها و ناگواریهای تحمیل شده از جانب همسر از خود نرمی و انعطاف نشان دهد، ولی با تکرار و مراقبت، چنان انجام این امر برای او آسان میشود که از آن لذت خواهد برد، چرا که رسوخ فضایل اخلاقی در دل و ملکه شدن آن نیاز به تمرین و ممارستی پی در پی دارد (ایروانی، 1387، 63).