خلاصه ماشینی:
تاریخ فلسفه در غرب بهوجود آمده است را برطرف میکند و نسبت میان عین و ذهن به جای تقابل،تضایف میشود.
در واقع،صحنه و رویدادی که در آن رخ میدهد،دارای زمان و مکان مختص به خود است و ذهن فیلمساز از خلال عدسی دوربین و سپس،ذهن تماشاگر که ناظر نمایش فیلم بر روی پرده است هیچ جدایی و تقابلی با واقعیت عینی رویداد ندارد.
بهاینترتیب،رجوع به ذات اشیاء که آموزه هوسرل بود،نمونه بسیار مشخصی در سینمای مستندی پیدا میکند که عوامل فنی به ویژه مونتاژ که دستکاری (manipulation) در زمان و مکان واقعی به منظور دستیابی به زمان و مکان نمایشی است،کنار گذاشته شده است.
سخنرانی دوم در اصل نام کتابی است از مارتین هیدگر و بحث اصلی وی در این کتاب آن است که مشکل انسان در حال حاضر مشکل مسکن نیست،مشکل انبوهسازی و ساخت نیست،موضوع این است که بشر سکنی گزیدن را فراموش و از خانه ذات خویش دور شده است.
قصد او در این اثر آشنایی خواننده با تاریخ هنر است.