خلاصه ماشینی:
"مرحومرشید یاسمیبطوریکه در مقدمۀ این کتاب می‌نویسد سالها از وقتخود را صرف تفحص در اشعار مسعود سعد نموده و باگردآوری نسخ عدیده و تحمل زحمات شبانه‌روزی دیوانمسعود سعد را تصحیح و چاپ نموده است وبیش ازشصت صفحه مقدمه بر شرح احوالات و اوضاع سیاسیاجتماعی زمان شاعر که خود تحقیقی عمیق در آنمورد است در دیباچه آورده،اما متأسفانه پس از سالها پانویس‌ها: (1)-»شعر دیگری را مکابره بگیرد و شعر خویش سازد،بی تغییریو تصرفی در لفظ و معنی» (المعجم شمس قیس شیرازی) (2)-در کتاب بایونگ و هسه اشاره شده است که شعر هسه در اصلدر آن روزنامه به طبع رسیده بوده است (3)-«معنی و لفظ فراگیر و ترکیب الفاظ آن بگرداند و بر وجهیدیگر ادا کند» (4)-برخی از سرقات(معمولا انتحال)را با حروف درشت و برخیدیگر را(معمولاسلخ و المام)با حروف معمولی کتاب به چاپرسانده است تا موازین را از همه نظر رعایت کرده باشد!
*** مهر«روا» اینک یکی دو مورد از خاطرات خود را که در مدتقریب سی سال اشتغال به امور چاپ و همکاری با جرایدو مجلات مختلف در ذهنم هست ذیلا یادداشت می‌نمایمتا چنانچه مصلحت باشد در کیهان فرهنگی درج ومنتشر گردد: بطوری که می‌دانید در حکومت رضاخان مطبوعاتزیر سانسور شدید بود و کلیۀ مطالب روزنامه‌ها حتیآگهی‌های تبلیغاتی قبل از آنکه برای انتشار به چاپخانهارسال گردد می‌بایست از طرف دفاتر روزنامه‌ها به ادارۀنگارش در شهربانی ارسال می‌شد و مأمورین سانسورپس از بررسی و مطالعۀ آنها مطالبی که درج و انتشار آنرابلامانع تشخیص می‌دادند روی هر برگ از نوشته‌ها مهر(روا)می‌زدند و به دفتر روزنامه عودت می‌دادندو مطالب خلاف رأی و نظرشان را نه تنها در شهربانیبایگانی می‌کردند بلکه گاهی به سراغ نویسندۀ آنقبیل مقالات و نوشته‌ها نیز می‌رفتند و بعضا موجباتناراحتی آنان را هم فراهم می‌ساختند."
(
, 
, 
)
