چکیده:
گسترش علوم و گوناگونی اطلاعات، بشر را واداشته تا امکانات علمیای فراهم آورد که
اطلاعات، سریع و دقیق برای جویندگان به دست آید. یکی از این نوع امکانات
دائرهالمعارفنگاری است, و دیگری اصطلاحنامهنویسی؛ تا در آن، ساختار و هندسة
یک علم و نیز جایگاه یک اصطلاح در ساختار آن علم و روابط آن با اصطلاحات دیگر روشن
شود. در این مقاله، اصطلاحنامة منطق معرفی میشود و با تأمل در کاستیهای آن
پیشنهادهایی ارائه میگردد.
خلاصه ماشینی:
"است، ولی هرچند نمیتوان صنعت را که مجموعه مسائل ناظر به موضوعی است عین مصداق آن مسئله دانست، باز در این صورت هم میان آنها تباین است؛ زیرا در مبحث حجت از حیثیت صوری استدلالها بحث میشود و در مبحث صناعات پنجگانه از حیثیت مادی آنها، و بسیار روشن است که جهت صوری یک استدلال غیر از جهت مادی آن است و نمیتوان جهات مختلف را عین هم دانست یا یکی را عامتر از دیگری قرار داد.
) ذکر شود نشان میدهد همعرضها با هم مرتبطاند؛ اما اگر دو همعرض این عنوان را نداشته باشد، آیا با هم مرتبطاند یا مرتبط نیستند؟ مثلا ”برهان ان“ با هر یک از همعرضهایش ارتباط دارد یا خیر؟ و آیا آخرین همعرض، که برهان لم باشد، با ”برهان ان“ همعرض مرتبط است یا خیر؟ و آیا ”برهان لم“ با ”برهان کلی“ همعرض مرتبط است یا خیر؟ از طرفی دیگر، نمایش نظامیافته یا ترسیمی، سطرهای پرشماری را به خود اختصاص میدهد که این امر سبب میشود همعرضها با فاصلة چند سطر ذکر شوند و چه بسا در این موارد همعرض بودن مورد توجه قرار نگیرد؛ بهخصوص اگر همعرضها به جهت داشتن زیر مجموعههای پرشمار در دو یا چند صفحه ذکر شوند.
در این روش، تمام اصطلاحات اعم و اخص و وابسته ذکر میشوند، و تنها اصطلاحات نامرجح ذکر نمیشوند؛ و به نظر میرسد لزومی برای نمایش آن نباشد؛ زیرا اصطلاحات نامرجح در نظام الفبایی نشان داده شده است."