چکیده:
این پژوهش به بررسی حساسیت سطح وجه نقد نگهداری شده در شرایط جریـان هـای نقدی متفاوت می پردازد. برای این کار، ٦٣٠ سال ــ شـرکت در سـال هـای ١٣٨٤ تـا ١٣٩٠ از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نمونة پژوهش انتخاب شدند. برای آزمـون فرضیه از مدل ریدیک و وایتد استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که حساسیت سطح وجه نقد نگهداری شده در شرکت های مختلف نسبت به جریان هـای نقـدی متفـاوت ، نامتقـارن است ؛ به این معنا که رابطه بین سطح نگه داشت وجه نقد و جریان های نقـدی مثبـت بـا رابطـه میان سطح نگه داشت وجه نقد و جریان های نقد منفـی ، متفـاوت اسـت . بـه گفتـة دیگـر نتـایج پژوهش ، حساسیت منفی سطح نگه داشت وجه نقد را برای شـرکت هـای دارای جریـان نقـدی ، مثبت و حساسیت مثبت سطح نگه داشت وجه نقد را بـرای شـرکت هـای دارای جریـان نقـدی ، منفی نشان می دهد که ایـن نتیجـه گیـری مـی توانـد ناشـی از دلایلـی چـون ، قراردادهـای سرمایه گذاری لازم الاجرا، اخبار بد ناشـی از نگـه داشـت پـروژه هـای زیـان ده و هزینـه هـای نمایندگی باشد.
This research documents the asymmetric corporate cash flow sensitivity of cashholdings. Using a sample of 630 firm-years (companies in Tehran Stock Exchange were selected for years 1384 to 1390) the corporate reactions to changes in their cash holdings in case of negative and positive cash flows were examined. For testing the hypothesisabout asymmetric cash flow sensitivity، Riddick and Whited (2009) models were used. Results show that firms have different level of responses to their cash holding when faces positive and negative cash flow: meaning that the relation between cash holding and positive cash flow is different than relation between cash holding and negative cash flow. We document that the cash flow sensitivity of cash flow is negative when a firm faces a positive cash flow environment، and the cash flow sensitivity of cash flow is positive when a firm faces negative cash flow. This asymmetry may be due to several reasons، including binding project contracts، bad news withholding and agency costs.
خلاصه ماشینی:
"بنـابراین میزان سطح نگه داشت وجه نقد، عامل مؤثری در سیاست های تصمیم گیری سرمایه گذاران اسـت که بررسی واکنش شرکت ها نسبت بـه سـطح نگـه داشـت وجـه نقدشـان در اثـر روبـه رویـی بـا جریان های نقدی مثبت و منفی ، می تواند به ادبیات این حوزه بیفزاید.
افزون بر این بررسی مطالعـات انجـام شـده ، حـاکی از یافتـه هـای متناقضی مبنی بر وجود رابطه میان جریان های نقد و تغییـر در سـطح وجـه نقـد نگهـداری شـدة شرکت ها است که می توان به نتایج متناقض پژوهش های انجام شدة محققانی چون ، آلمیدا، کمپلو و ویسبچ (٢٠٠٤) مبنی بر وجود رابطة مثبت میان تغییرات در سطح وجـه نقـد نگهـداری شـده و جریان های نقد، یا مطالعة ریدیک و وایتد (٢٠٠٩) مبنی بر رابطة منفی میـان تغییـرات در سـطح وجه نقد نگهداری شده و جریان های نقدی ، اشاره کرد.
بنابراین مسئلة اصلی این پژوهش ، بررسی این اثر ناهمسان میان سـطح نگه داشت وجه نقد و جریـان هـای نقـدی ، یـا بـه بیـانی ، حساسـیت نامتقـارن سـطح وجـه نقـد نگهداری شده به جریان های نقدی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است .
براساس نظر ریدیک و وایتد (٢٠٠٩) که پیش از این بیان شد، می توان گفت که ضـریب ٣، درواقع Neg ×cash flow باید مثبت باشد؛ زیرا شرکت های با جریان نقدی منفی ، ذخایر نقـدی قبلی خود را برای تأمین مالی پروژه های موجود صرف می کنند؛ در واقع ضریب معنـادار مثبـت ٣ در معادلة ذکر شده ، همسان با فرضیة پژوهش است و نشان می دهد که یک حساسیت نامتقـارن برای وجه نقد وجود دارد."