چکیده:
مزامیر یا زبور حضرت داود (1015- 1085 ق.م.) مجموعهای از شعر و سرود با مضمون نیایش، پرستش و توکل بر خداوند است. بسیاری از مفاهیم یکصد و پنجاه باب آن، قابل انطباق با مضامین قرآن و احادیث است. در برخی احادیث اسلامی، حضرت داود علیه السلام مورد خطاب مستقیم پروردگار قرار گرفته است. این تحقیق برای رسیدن به آموزههای مشترک ادیان ابراهیمی، صرفنظر از طرح حجیت آنها، به بررسی درونمایههای مشترک میان مزامیر و احادیث خطابی به حضرت داود میپردازد. «ستایش»، «حمد و تسبیح»، «توکل»، «امید»، «توبه»، «شکرگزاری»، «رحمت خداوند»، «عدم تلبس به لباس دشمنان»، «دوری از تکبر» و «کمک به نیازمندان»، ازجمله آموزههای مشترک در مزامیر و احادیث خطابی به حضرت داود است. در بسیاری از موارد، بجز جهتگیری کلی و اشتراکات مضمونی، در عبارات، ترکیبات، استدلالها نیز توارد و همانندی وجود دارد. این امر، فیالجمله میتواند گواه اصالت آسمانی مزامیر باشد.
The Psalms of Prophet David (1085-1015 BC) contain a collection of poems and sacred songs which are centred on invocation، worship and confidence in God. Most of the issues of the 150 chapters of the mentioned Psalms are compatible with the contents of the Quran and hadiths. Some Islamic hadiths state that Prophet David (peace be upon him) has been directly addressed by God. The present paper reviews the common issues contained in David's Psalms and in the hadiths relating to God's address to him in order to point out the common teachings of Abrahamic religions، without considering their authenticity. “Worship”، “praising and glorifying God”، “confidence in God”، “hope”، “repentance”، “thanksgiving”، “God’s mercy”، “refrain from being clothed in enemies’ clothes”، “refraining from arrogance” and “helping the needy “ are among the common teachings of the in Psalms and the hadiths relating to God's address to Prophet David. Apart from the overall orientation and thematic common grounds، in most cases، similarity is detected in phrases، structures and arguments. On the whole، this bears testimony to the celestial authenticity of Psalms.
خلاصه ماشینی:
"3. امید به خدا وروی ألشیخ ألعارف رجب ألحافظ ألبرسی قال: إن ألله تعالی قال لداود: یا داود، وعزتی وجلألی لو أن أهل سماواتی وأرضی أملونی فأعطیت کل مؤمل أمله وبقدر دنیاکم سبعین ضعفا لم یکن ذاک إلأ کما یغمس أحدکم بإبرة فی ألبحر ویرفعها، فکیف ینقص شیء أنا قیمه؟ (حر عاملی، 1380، ص195)؛ شیخ عارف رجب حافظ برسی گفته است: خداوند به داود علیه السلام فرمود: ای داود، قسم به عزت و جلالم، اگر همه اهل آسمان و زمین به من امیدوار باشند و از من بخواهند، من خواسته های هرکدام از آنها را برآورده می کنم.
عدم تلبس به لباس دشمنان عن أبی عبد الله علیه السلام قال أوحی الله عز وجل إلی نبی من أنبیائه قل للمؤمنین لا یلبسوا لباس أعدائی ولا یطعموا مطعام أعدائی ولا یسلکوا مسالک أعدائی فتکونوا أعدائی کما هم أعدائی (صدوق، 1413ق، ج1، ص252)؛ از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: خداوند به یکی از پیامبران بنی اسرائیل وحی کرد، به مؤمنان بگو لباس دشمنان مرا نپوشند و غذای دشمنان مرا نیز نخورند و به راه دشمنان من هم نروند تا آنها هم مانند دشمنانم، دشمن من نشوند.
حمد و ستایش، جزا مطابق اعمال، امید، توکل، پرهیز از شهوت دنیا، یاد خدا در همه اوقات، دوری از تکبر، حب و دوستی با خدا، توبه، اهمیت نیت، لعنت جباران، شکرگزاری، رحمت خدا، عدم تلبس به لباس دشمنان، عار گشتن حضرت داود، ترس از خدا، شادی و عظمت خداوند، ازجمله بن مایه های مشترکی است که در احادیث خطابی به حضرت داود علیه السلام در اسلام آمده و مضمون مشترک این عناوین در زبور کنونی نیز یافت می شود."