چکیده:
هدف این نوشتار اثبات علمی ضرورت آموزش ادبیات جهان به زبانانگلیسی در دانشگاههای ایران است. در دنیای امروزجا دارد به ادبیات سایر ملل نیزپرداخته شود. این مقاله سه بحث بنیادین را بررسی میکند. بخش اول به تبیین نقش ادبیاتدر حفظ هویت ملی میپردارد. بخش دوم تحلیل انتقادی اهداف آموزش ادبیات انگلیسی دردانشگاههای غیرغربی منجمله ایران است. در این بخش با استناد به آرای نظریهپردازانپسااستعماری نشان میدهیم که چگونه استعمار فرهنگی ادبیات غرب را در مرکز قرار میدهدو ادبیات سایر کشورها را به حاشیه میراند. در بخش پایانی، شاکلة نظری آموزش ادبیاتجهان به زبان انگلیسی به مثابة نظریه و رویکردی جدید در آموزش ادبیات را توضیح میدهیمتا، بدینسان، هم ادب و فرهنگ خود را به دیگران بهتر بشناسانیم و هم به شناختی عمیقترو انتقادیتر از ادبیات سایر ملل دست یابیم. نتیجة بحث اینکه ادبیات جهان امروز یکیاز شاخههای رو به رشد رشتة ادبیات تطبیقی در دانشگاههای معتبر جهان است و جادارد ما هم در برنامههای آموزش ادبیات خارجی در ایران بدان بپردازیم.
خلاصه ماشینی:
امـا ایـن سـنت ادبی از چه زمانی و تحت چه شرایطی در انگلستان شکل گرفت و دارای ادبیات معیار و فـاخر شد؟ و مهم تر آنکه چه شرایطی باعث شد طی یکی دو قرن اخیر ادبیـات انگلـستان در صـحنة ادبیات جهان گسترش پیدا کند و همه گیر شود؟ آیا این توسعة ادبی دلیلـی بـرای اثبـات ارزش ذاتی و ابدی ادبیات انگلستان است یا عوامل سیاسی ، اقتصادی ، نظامی ، تجاری و جهانی در آن تأثیر داشتند؟ آیا در مثل ماندگاری آثار شکسپیر جاودانه است یـا ممکـن اسـت ایـن وضـعیت تغییر کند؟ چرا اصولا شکسپیر و یا برخی دیگر از نویسندگان و شـاعران انگلـستان بـه چنـین موقعیتی و جایگاهی در میان ادبیات سایر ملل دست یافتند؟ آیا ملل و فرهنگ هـای دیگـر دنیـا (البته به جز اروپا) در طول قرون گذشته قادر نبودهاند نویـسنده و یـا شـاعری خـلاق همـسان شکسپیر به جهان ادب عرضه نمایند؟ برای یافتن جواب باید به سراغ خـود منتقـدان انگلیـسی می رویم .
جایگاه و اهداف آموزش ادبیات انگلیسی در ایران برنامة آموزشی رشتة ادبیات انگلیسی در مقطع تحصیلات تکمیلـی ، مـصوب دویـست و 1- "The Neocolonial Assumption in University Teaching of English" 2- Postcolonial Studies: A Materialist Critique چهل و هشتمین جلسه شورایعالی برنامه ریزی- گـروه علـوم انـسانی وزارت علـوم، در بیـان هدف این رشته چنین می گوید: «فارغالتحصیلان زبان و ادبیات انگلیسی خواهنـد توانـست بـا نشر فرهنگ ادبی ایران در میان سایر ملل و شناخت فرهنگ های بیگانه (تأکید از من اسـت ) به کشور خود خدمت کنند» (٤).