چکیده:
هدف : پژوهش حاضر با هدف مقایسه صـفات شخصـیتی خودشـیفته ، ضـداجتماعی و مـرزی در زنـدانیان معتاد، زندانیان غیرمعتاد و افراد عادی صورت گرفت . روش : طرح پژوهشی از نوع علـی-مقایسـه ای بـود. حجم نمونه ١٨٠ نفر از زندانیان معتاد، زندانیان غیرمعتاد زندان میاندوآب و افراد عادی (هـر گـروه ٦٠ نفـر) بودند که گـروه هـا از نظـر ویژگـیهـای جمعیـت شـناختی همتاسـازی شـدند. بـرای گـردآوری داده هـا از پرسشنامه های شخصیتی خودشیفته ١٦-NPI ، مقیاس ضداجتماعی میلـون ٣ و پرسشـنامه شخصـیت مـرزی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در صفت خودشـیفته بـین زنـدانیان معتـاد بـا افـراد عـادی، و زنـدانیان غیرمعتاد تفاوت وجود دارد، و بین زندانیان غیرمعتـاد و افـراد عـادی تفـاوت بـه دسـت نیامـد. همچنـین در صفات ضداجتماعی و مرزی بین سه گروه تفاوت معنادار به دست آمـد. نتیجه گیری: مقایسـه گـروه هـای فوق در بردارنده اطلاعات مهمی برای پیش گیری، درمان اعتیاد و وقوع جرم میباشد.
Objective: This study aimed to compare narcissistic، antisocial، and borderline personality traits among addicted prisoners، non-addict prisoners، and normal subjects.
Method: This study employed a causal-comparative research method، with a sample size of 180 participants including addicted prisoners، non-addicted prisoners، and normal individuals (60 participants in each group) of Miandoab city who were matched in terms of demographic characteristics. For data collection purposes، narcissistic personality inventory NPI-16، Millon antisocial inventory-III، and borderline personality inventory were employed.
Results: The results showed that there was a significant difference between addicted prisoners and normal subjects and also between addicted prisoners and non-addicted prisoners in terms of narcissistic traits while no significant difference was obtained between the non-addicted prisoners and normal subjects.
Conclusion: The comparison of the aforementioned groups contains important information for the prevention and treatment of addiction and crime prevention.
خلاصه ماشینی:
"یافته ها: نتایج نشان داد در صفت خودشـیفته بـین زنـدانیان معتـاد بـا افـراد عـادی، و زنـدانیان غیرمعتاد تفاوت وجود دارد، و بین زندانیان غیرمعتـاد و افـراد عـادی تفـاوت بـه دسـت نیامـد.
یافته های دیگر تحقیقات نشان داد که در اکثر مقیاس های آزمون هـای نئـو، مقیـاس سبک حل مسئله (بخشیپور رودسری، علیلو و ایرانی، ١٣٨٧) و آزمـون میلـون (مولـوی و همکاران ، ١٣٨٨) بین معتادان و افراد بهنجار تفـاوت وجـود داشـت .
در تحقیـق مشـابهی کـه توسـط بیرامـی، واحـدی، اسمعلی و رضایی(١٣٨٨) با عنوان مقایسه اختلالات شخصیتی در زندانیان وابسته با مـواد و غیر وابسته و افراد عادی در زندان تبریز روی ١٥٠ نفر آزمودنی(در هـر گـروه ٥٠ نفـر) بـر اساس آزمون میلون انجام شد، نتایج نشان داد که بین سه گروه در مقیـاس هـای شخصـیتی اسکیزوئید و نمایشی تفاوت وجود دارد.
با توجه به مطالب و پژوهش های فوق در این پژوهش سعی بر آن است تا تفاوت های مرضی شخصیتی در بـین زنـدانیان معتـاد و زندانیان غیرمعتاد و نیز افراد عادی بهنجار مورد مقایسه قرارگیرد.
نتـایج نشـان داد کـه بـین زنـدانیان معتـاد و غیرمعتاد و همچنین بین افراد عادی و زندانیان معتاد تفاوت معنـیداروجـود دارد.
با این حال بین افراد عـادی و زنـدانیان غیرمعتـاد در صـفت شخصیتی خودشیفته به لحاظ آماری تفاوت معنیدار به دست نیامـد و ایـن رابطـه بـا نتـایج بیرامی و همکاران (١٣٨٨) همسو نیست .
در نمونه مورد نظر میانگین نمرات گروه هـا در شخصیت مرزی به ترتیب در زندانیان معتاد بیشتر از غیرمعتاد و افراد عادی به دسـت آمـده است ."