چکیده:
زمان ارائه اطلاعات، سودمندی اطلاعات ارائه شده را تعیین می کند و افشای به موقع اطلاعات مربوط، مانع از بی خبری از وقایع مهمی می شود که ممکن است چشم انداز آتی واحد تجاری را کاملا تغییر دهد. در این پژوهش به بررسی عوامل اثرگذار بر به موقع بودن گزارشگری مالی در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. روش انجام تحقیق شبه تجربی و از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل های رگرسیونی چند متغیره استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در دوره مورد بررسی، بین اندازه شرکت، اظهار نظر حسابرس، تغییر مدیریت، و درصد مالکیت نهادی با تاخیر حسابرسی رابطه منفی وجود دارد. همچنین، بین وجود حسابرس داخلی، تعداد سهامداران، و اقلام غیرمترقبه با تاخیر حسابرسی رابطه مثبت وجود دارد. این مطالعه شواهدی را ارائه می کند که نشان می دهد حاکمیت شرکتی نقش مهمی در به موقع بودن گزارشگری مالی دارد.
The time that information provided, determined the usefulness of information and timely disclosure of information, protect investor about poor news. That may be change firm future prospects completely. In this research we studied the determinant of the timeliness of financial reporting in Tehran stock exchange.We applied Quasi-Empirical approach and descriptive-correlation methods to test there search hypotheses. Also we used multivariate regression models about this. The results of this study show that in this period we have a negative relationship among between firm’s size, audit opinion, management change, and percentage of institutional ownership with Audit delay. Also, we have been finding out positive relationship between internal auditor existence, number of shareholders, and non ordinary items with Audit delay. Indeed this research provided evidence about corporate governance power for explaining Audit delay and timeliness of reporting too.
خلاصه ماشینی:
نتايج اين پژوهش نشان مي دهد که در دوره مورد بررسي ، بين اندازه شرکت ، اظهار نظر حسابرس، تغيير مديريت ، و درصد مالکيت نهادي با تأخير حسابرسي رابطه منفي وجود دارد.
نتايج آنها نشان داد که تأخير حسابرسي براي شرکت هايي که اظهار نظر غير مقبول دارند، در صنايع غيرمالي هستند، در بورس پذيرفته نشـده انـد، پايان سال مالي به جز٣١ دسامبر دارند، کنترلهاي داخلي ضعيف دارند، فنـاوري بـالا و پيچيده اي نداشته باشند و مقدار نسبتا زيادي از کار حسابرسي بعد از پايـان سـال مـالي انجام شده باشد، بيشتر است .
نتايج تحقيق وي نشان داد که متغيرهاي انـدازه شـرکت ، سـود آوري ، حاکميت شرکتي و اهرم بر به موقع بودن گزارشگري سالانه واحدهاي تجاري و تأخير حسابرسي تاثير دارد.
نتايج تحقيق آنها نشان مـي دهـد کـه تـأخير حسابرسـي بـراي شرکت هاي با سال مالي منتهي به ٢٩ اسفند نسبت به ساير شرکت ها به طور معنـي داري بيشتر مي باشد؛ همچنين آنها شواهدي مبني بر وجود رابطه بين ساير متغيرهـا و تـأخير حسابرسي نتوانستند ارائه کنند.
مرادي و پور حسيني (١٣٨٨) در تحقيق خود براي دوره ١٣٧٧ الي ١٣٨٥ شواهدي را ارائه کردند که نشان مي دهد بين تأخير حسابرسي ، و ويژگي هاي اندازه، نسبت بـدهي به سرمايه ، سودآوري و اظهار نظر حسابرس رابطه معني دار وجود دارد.
ir حسابرس ، تغيير در حسابرس، اندازه شرکت ، اهرم مالي ، اقلام غيرمترقبه ، علامـت سـود و زيان ، اندازه مؤسسه حسابرسي ، و دوره تصدي حسابرسي به ترتيب برابر بـا(٠/٠٨٩)، (٠/١٩٥)، (٠/٠٢٨)، (٠/٠٤٤)، (٠/٠٣٩)، (٠/٠١)، (٠/٠٣٨)، و(٠/٠٤٤-) مـي باشـد، کـه فقط يک رابطه معني دار در سطح اطمينان ٩٩% بين نوع اظهار نظر حسابرسـي و تـأخير حسابرسي مشاهده مي گردد.