خلاصه ماشینی:
"کارکرد ساختی دو گروه نقشی یاد شده به ترتیب،به این قرار است:الف)گروه نقشی حرف تعیین از راه مفاهیم و ویژگیهای نحوی خاص حروف تعیین،به گروه اسمی،ساخت و معنی مناسب تخصیص میدهد و از این راه برای پیوند ساختی و یا افزودگی به واژههای هستۀ فعل و نیز حرف اضافه،به آن شکل لازم را میبخشد.
برپایۀ آنچه در بالا گفته شد،روشن است که گروههای نقشی حرف تعیین و اضافه تنها معانی نحوی خاصی را به گروه اسمی میافزایند و از این راه،برای ظاهر شدن آن در بند جمله و یا گسترش مناسب،به آن صورت و معنی نحوی لازم را تخصیص میدهند.
به علاوه،اصل جایگاه واحد نحوی برای همۀ واژهها از یک دسته یا مقولۀ دستوری خاص از جمله اسم،فعل،صفت،حرف اضافه و نیز حرف تعیین،در قاعدههای گروه ساختی و همچنین نماهای چندسطحی گروه واژهها،ویژگی ساختی عمدۀ دیگر واژههای مربوط به هر مقولۀ دستوری خاص،یعنی وجود رابطه توزیع تکمیلی میان آنها را نیز آشکار مینماید.
به علاوه،در بررسیهای دیگری در سه دهۀ اخیر،ساخت اضافه برپایۀ نگرشهای چندگانهای تحلیل و توصیف شده است (Moinzadeh,2006-) ،به قرار زیر: الف)با منظور کردن درج تکواژ کسرۀ اضافۀ از راه کارکرد گشتار افزایش،در جایگاه پیش از گروه واژۀ متمم در گروه اسمی (Samiian,1983-) .
بحثی[که دربارۀ دستور زبان است]؛ چنان که در نمونههای 17 مشاهده میشود،در ساخت اضافه،بند جملۀ موصولی با معانی و روابط نحوی برابر با گروههای اسمی،صفتی و حرف اضافهای،در جایگاه متمم عنصر اضافه به کار میرود.
(2004), Minimalist Syntax, Exploring the Structure of English, Cambridge: Cambridge University Press."