چکیده:
زمینه و هدف: کاهش دامنه حرکتی مفاصل و تعادل یکی از علل اصلی افتادن در سالمندان است، که با عواقب و عوارض جسمانی همراه است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تعیین تأثیر یک دوره تمرینات منتخب پیلاتس بر دامنه حرکتی مفاصل و تعادل زنان سالمند است. روش بررسی: در پژوهش نیمهتجربی حاضر تعداد 23 زن سالمند بالای 60 سال از بین سالمندان داوطلب شهر اصفهان بهصورت دردسترس و هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر، با میانگین و انحراف معیار سن 63/4±25/60 سال، وزن 73/8±66/67 کیلوگرم، قد 87/5±71/160 سانتیمتر) وکنترل (11 نفر، با میانگین و انحراف معیارسن 28/7±09/63 سال، وزن 64/12±80/60 کیلوگرم، قد 25/5±95/158 سانتیمتر) تقسیم شدند. گروه تجربی 8 هفته تمرینات پیلاتس را 3 جلسه در هفته بهمدت 60 دقیقه انجام دادند، ولی گروه کنترل در هیچگونه فعالیتی به غیر از فعالیتهای معمول روزانه شرکت نداشتند. دامنه حرکتی مفاصل بهوسیله گونیامتر، تعادل ایستا بوسیله آزمون ایستادن بر روی یک پا و تعادل پویا با استفاده از آزمون TUG در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات پیلاتس اندازه گیری شد. دادهها با استفاده از تحلیل آنووا (ANOVA) برای اندازهگیریهای مکرر در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: نتایج نشان داد که پس از 8 هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات دامنه حرکتی مفصل ران، تعادل ایستا و پویا گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات پیلاتس یافت شد (001/0P≤)، در حالیکه در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، چنین به نظر میرسد که تمرینات منتخب پیلاتس بر دامنه حرکتی مفاصل و تعادل زنان سالمند مؤثر است و باعث میشود که این افراد در طول فعالیتهای روزمره کمتر در معرض خطر افتادن قرار گیرند؛ بنابراین انجام این تمرینات میتواند بهعنوان یک مداخله تأثیرگذار مورد توجه قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"چون دامنه حرکتی ران تحت تأثیر سفتی 1 عضلات آنتاگونیست آن قرار میگیرد بنابراین تمرینات کششی فلکسورهای ران شاید بتواند باعث بهبود عملکرد راه رفتن در افراد سالمند گردد و بدین ترتیب خطر زمینخوردن را در این افراد کاهش دهد (رودکی و همکاران، 2009).
یافتههای این مطالعه ارتباط بین کاهش دامنه حرکتی و افتادن در سالمندان و در صورتیکه کاهش در دامنه حرکتی امکان افتادن را در سالمندان افزایش میدهد، نشان میدهد (چیکاچیرو و همکاران، 2010)، که با نتایج مطالعه حاضر که با انجام تمرینات منتخب پیلاتس بهبود قابلتوجهی در دامنه حرکتی مفاصل ران یافت شد، همخوانی دارد.
نتایج تأثیر سودمند برنامه ورزشی بر بهبود تعادل، قدرت عضلانی و توانایی راه رفتن در جلوگیری از افتادن را نشان داد (ایواموتو و همکاران، 2009)، که با مطالعه حاضر در نتایج تمرینات تعادل پویا آزمون زماندار برخاستن و برگشتن همخوانی دارد.
با توجه به معدود بودن تحقیقات در مورد اثر تمرینات پیلاتس روی سالمندان و تازگی آزمونهای استفاده شده دراین تحقیق و با توجه به مطالعات محقق، تحقیقات کمی در این زمینه صورت گرفته، بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تعیین تأثیر یک دوره تمرینات منتخب پیلاتس بر بهبود دامنه حرکتی و تعادل زنان سالمند میباشد.
معیارهای ورود شامل عدم ابتلا به بیماری که مانع از انجام حرکات ورزشی شود، داشتن حداقل 6 ماه اقامت در مرکز، فقدان اختلال شناختی و معیارهای خروج از Siqueira Rodrigues Kaesl0er داد، 12هفته تمرین پیلاتس میتواند در جلوگیری از افتادنها، افزایش قدرت عضلانی، تعادل پویا، زمان عکسالعمل وکاهش افسردگی و نیز بالا بردن کیفیت زندگی زنان سالمند بالای 65 سال مؤثر باشد (ایرز و همکاران، 2011)، که با نتایج مطالعهی حاضر همخوانی دارد."