چکیده:
امروزه تبلیغات فرقه های نوظهور منش ها و روشهای برخی افراد را به انحراف کشیده است . در روند تغییرات حاصل آنچه از همه بیشتر مورد ستیز و عناد قرار می گیرد، سنت و هنجارهای رایج و پذیرفته شده است . شاید وضعیت فعلی با وضعیت تهدید، فاصله زیادی داشته باشد، لیکن آنچه مسلم است محدودسازی موفق اکنون از مقابله جدی و همه جانبه فردا موثرتر و کم هزینه تر است . ممکن است بعضی از صاحب نظران گمان کنند که بهتر است تنها عرفان اسلامی را ارائه دهیم و از نقد این فرقه ها بی نیاز هستیم ؛ درحالی که این فرقه ها اذعان می کنند ما همان چیزی را می گوییم و می خواهیم که عرفان اسلامی می جوید، تنها زبان و شیوه ما امروزی، متفاوت و مردمی تر است . به این دلیل لازم است کاستی های این فرقه ها با ارائه راههایی تبیین شود، تا این شبهه را برطرف کند. هدف و سوال اصلی این پژوهش بررسی راهکارهای مقابله با گرایش به عرفانهای نوظهور و گسترش آنها در ایران است . برای انجام این تحقیق پرسشنامه ای با ٢٣ سوال بسته تنظیم و بین ٤٠ نفر از خبرگان توزیع شد. تعداد ٣٦ پرسش نامه جمع آوری و با استفاده از نرمافزار spss تجزیه و تحلیل آماری گردید. ضریب آلفای کرونباخ ٠/٩٢٧ محاسبه و پایایی آن تایید شد. پاسخ دهندگان مهم ترین راهکار مقابله را استفاده از «برنامه های دینی و اعتقادی» دانسته و «اقدامات فرهنگی »، «برنامه های آموزشی »، «اقدامات امنیتی و انتظامی » و «فعالیت های اجتماعی » را به ترتیب در اولویت های بعدی قرار دادند.
خلاصه ماشینی:
(مفیدنژاد، ١٣٨٧) عرفان های نوظهور در ایران چندان گسترده و عمیق نشده است اما چند جهت ارائه راه کارهایی در جهت کم تر شدن گرایش جوانان به این عرفان ها، نقد مستقل این جریان ها را ضروری می نماید: نخست این که این عرفان ها به سبب نفوذ در فرهنگ مسلمانان تعالیم و روش های خود را با برخی آموزه های اسلام همانند معرفی کرده و اذعان می کنند ما همان چیزی را می گوییم و می خواهیم که عرفان اسلامی می جوید، تنها زبان و شیوه ما امروزی ، متفاوت و مردمی تر است ؛ (دارابی ، ٨:١٣٩١) به این دلیل لازم است تفاوت ها و کاستی های این عرفان ها با ارائه راه هایی تبیین شود، تا از این تشبیه جلوگیری کرده و این شبهه را برطرف کند.
(پیری ،١٣٩٢) اگرچه آسیب ها و پیامدهای ناشی از فعالیت اکثر فرقه ها از نظر ابعاد مختلف چندان مورد اعتنا قرار نگرفته اند، اما برخی از این گروه ها مستقیما ارزش های اخلاقی و انسانی را نشانه گرفته و امنیت اجتماعی را خدشه دار می سازند، (پیرعلی ،٥:١٣٩٠) و همواره امنیت اخلاقی جامعه نیز از این مؤلفه متأثر می گردد (پیری ،١٣٩٢) لذا مقابله جدی با آنان لازم است .
000 با توجه به جدول ٣ آزمون t و مقایسه سطح معنی داری به دست آمده با (٠٠٥>sig)، با اطمینان ٩٥ درصد می توان گفت از نظر جامعه آماری برای مقابله با گرایش افراد به عرفان های نوظهور و توسعه آن در کشور می توان از برنامه های دینی و اعتقادی ، اقدامات فرهنگی ، اقدامات امنیتی و انتظامی ، فعالیت های اجتماعی و برنامه های آموزشی بهره برد.