چکیده:
مقدمه : تصمیم گیری در مورد تعداد فرزند مدنظر، یکـی از مهـم تـرین وقـایع چرخـه زنـدگی خانوار است که آثار و عواقب مهمی را در پی دارد که یکی از آنها، وضـعیت سـلامت فرزنـدان است . هدف مطالعه این است تا مشخص شود آیا میان تعداد و سلامت فرزندان رابطه ای برقـرار است ؟ در صورت مثبت بودن پاسخ ، تعیین تعداد فرزنـدان نمـیتوانـد فـارغ از در نظـر داشـتن وضعیت سلامت آنها باشد. روش : استدلال قیاسی، روش تحلیل مساله در این مطالعه را تشکیل میدهـد. بـر ایـن اسـاس موضوع رابطه کمیت و کیفیت فرزندان (که سلامت صورتی از آن است ) در یک خانوادة نـوعی در قالب یک الگوی نظری به بحث گذاشـته و سـپس رهنمـود حاصـل از آن در قالـب فرضـیه آزمون شد. برای این منظور، نمونه ای مشتمل بر ١٢٩٤ دانش آموز پایه چهارم ابتدایی شهر تهـران با مراجعه به مدارس به طور تصادفی انتخاب شده تا اثـر تعـداد فرزنـدان خـانواده بـر وضـعیت سلامت آنها مورد بررسی قرار گیرد و به برآورد معادلات رگرسیونی مبادرت شود. یافته ها: هرچه تعداد فرزندان در یک خانواده بیشتر باشد، قد و وزن آنها به طور متوسط کمتـر خواهد بود. بحث : با توجه به وجود تبادل میان تعداد فرزندان و سلامت آنها به نظر میرسـد کـه افـزایش بعد خانواده و رشد باروری در کشور از آثار سوئی برخوردار خواهد بـود کـه بـه شـکل سـطح پایین تر توانمندی جسمی کودکان و نیروی کار آینده بروز خواهد کرد.
خلاصه ماشینی:
درواقع ادعا آن است که با افـزایش درآمد تقاضا برای فرزند نیز زیاد می شود اما دلیل اینکه در مطالعات تجربی رابطۀ درآمـد و باروری به صورت منفی ظاهر شده این است که با ازدیاد درآمد تقاضا برای کیفیـت فرزنـد نیز افزایش می یابد و چون میـان کمیـت و کیفیـت تبـادل وجـود دارد، لـذا در مجمـوع در 1 درآمدهای بالاتر تعداد فرزندان کم تر است .
خانواده و هم جامعه سرنوشت ساز خواهد شد، بنابراین از یک سو بنـا بـه اهمیتـی کـه ایـن موضوع دارد و از سوی دیگر پیرو تغییر سیاست جمعیتی کشور در چند سال اخیر که بیش از پیش بر افزایش تعداد فرزندان تأکید دارد، در این مطالعه تلاش می شود تا پیامـد افـزوده شدن بر کمیت فرزندان در خانواده از لحاظ تغییر وضعیت سلامت آنها بررسی شود تـا در سیاستگذاری مرتبط با این امر راهگشا باشد.
پیشینۀ تجربی با آنکه مطالعات زیادی راجع به موضوع رابطۀ کمیت و کیفیت فرزند انجام شده اسـت که غالب آنها وضعیت و عملکرد آموزشی و تحصیلی کودکان را معیار کیفیت قرار داده انـد (دی تری ١، ١٩٧٨؛ روزنزویگ و ولپین ٢، ١٩٨٠؛ بلیـک ٣، ١٩٨١؛ گـومز٤، ١٩٨٤؛ اسـتفورد ، 5 ١٩٨٧؛ بهرمن و همکاران ٦، ١٩٨٩؛ هانوشک ٧، ١٩٩٢؛ گو و وان وی ٨، ١٩٩٩؛ کیـان ٩، ٢٠٠٥؛ گـوکس و مـائورین ١٠، ٢٠٠٥؛ کاسـرس -دلپیـانو١١، ٢٠٠٦؛ پـارک و چونـگ ١٢، ٢٠٠٧) امـا متأسفانه شواهد بسیار معدودی در مورد سلامت کودکان ارائه شده است ، البتـه شـاید یـک دلیل این امر دشواری سـنجش وضـع سـلامت کودکـان در مقایسـه بـا عملکـرد آموزشـی آنهاست ؛ زیرا سطح آموزش را به راحتی می توان براساس وضعیت تحصیل مثلا بـر مبنـای کارنامۀ تحصیلی اندازه گیری کرد ولی در مورد سلامت این کار ساده نخواهد بود.