چکیده:
اندیشه منجی را می توان ، تقریبا در تمام ادیان الهی و غیر الهی به دین گونه ترسیم کرد که در آخرالزمان مصـلحی ظهور کرده و با بر پایی حکومت صالحان ، جهان را از پر از عدل وداد می کنـد . بـر اسـاس باورهـای امامیـه ظهـور مهدی ( علیه السلام ) یکی از اصول مسلم اعتقادی است که در قرآن کریم و روایات به آن پرداخته شده است ، در مقابل نقش کتاب مکاشفات یوحنا یا رساله ی کشف الاسرار که شرح رویـایی اسـت کـه یوحنـای رسـول مشـاهده کرده است ، در پرداختن به موضوع مورد نظرو ظهور عیسی (علیـه السـلام ) از جایگـاه ویـژه ای برخـوردار اسـت ، هرچند دیدگاههای دو حوزه یاد شده در مورد منجی در بعضی موارد متفاوت است اما با بررسی ماثورات آنهـا مـی توان به علائم و نقاط مشترک در مورد موضوع مورد نظر دست یافت . این تشابهات ، زمینه ای مناسب برای مقایسـه ی دو دیدگاه می باشد ، از جمله می توان به مباحث مشترکی مانند ، ظهـور مصـلح و منجـی ، حکومـت صـالحان ، خارج کردن شیطان از صحنه ، شکست و نابودی نیروهای شرور ، زندگی همراه با امنیت و آرامش اشـاره کـرد. در مقاله حاضر ، با بررسی موضوع مهدی ( علیه السلام ) در قرآن کریم و روایات شیعه امامیه و عیسی ( علیه السلام ) در مکاشفات یوحنا ، سعی بر یافتن تشابهات آنها و تقریب دو دیدگاه می باشد
خلاصه ماشینی:
بـر اسـاس باورهـاي اماميـه ظهـور مهدي ( عليه السلام ) يکي از اصول مسلم اعتقادي است که در قرآن کريم و روايات به آن پرداخته شده است ، در مقابل نقش کتاب مکاشفات يوحنا يا رساله ي کشف الاسرار که شرح رويـايي اسـت کـه يوحنـاي رسـول مشـاهده کرده است ، در پرداختن به موضوع مورد نظرو ظهور عيسي (عليـه السـلام ) از جايگـاه ويـژه اي برخـوردار اسـت ، هرچند ديدگاههاي دو حوزه ياد شده در مورد منجي در بعضي موارد متفاوت است اما با بررسي مأثورات آنهـا مـي توان به علائم و نقاط مشترک در مورد موضوع مورد نظر دست يافت .
( هاکس ، ٢١٩ ) نگاه قرآن کريم به موضوع مورد نظر به صورت کلي و فرا مکتبي است ، دأب قرآن کـريم در ايـن مـورد نيـز ماننـد بسياري از موضوعات ديگر بيان مصداق نيست ، بلکه اشاره به ويژگيها و مختصاتي عمومي است که مي توان آنها را با مصلح و نجات بخش در پايان زمان تطبيق داد که اين مصلح مي تواند نقطه مشترک و اتحاد تمام اديان باشد ، هـر چند در عنوان ، نام هاي متفاوتي داشته باشد .
( ١٤ : ١٤ ) موضوع سوار شدن منجي بر ابرها در مکاشفات ، ظـاهرًا در مـورد مسـيح (عليـه السـلام )مطـرح شـده اسـت ، امـا در روايات اماميه اين بحث به ٣١٣ نفر از ياران مهدي (عليه السلام )نسبت داده شده است که بعضي از آنها در روز سوار بر ابر مي شوند .