چکیده:
مقدمه : والپروات سدیم ، نمک سدیمی والپروئیک اسید و یک داروی ضد تشنج می باشد که در درمان صرع به کار می رود و آثار تراتوژنیک آن در مطالعات متعددی به اثبات رسیده است . گزارشهای متعددی وجود دارد که آثار تراتوژنیکوالپرواتسدیم به وسیله داروهای آنتی اکسیدان یا تحریک سیستم ایمنی مادری کاهش می یابد. به نظر می رسد کوارستین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی نقش محافظتی کوارستین روی ناهنجاری های ناشی از والپروات سدیم در جنین موش صحرایی بوده است . مواد و روشها: این مطالعه در ٦ گروه از موشهای صحرایی آبستن (در هر گروه ٦ سر) انجام شد. به گروه اول (گروه کنترل) نرمال سالین به صورت داخل صفاقی تجویز شد و به گروه دوم والپروات سدیم با دوز ٣٠٠ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. به گروه سوم و چهارم به ترتیب کوارستین با دوز ٧٥ و ٢٠٠ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. گروه پنجم والپروات سدیم همراه با کوارستین با دوز ٧٥ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه ششم ، والپروات سدیم همراه با کوارستین با دوز ٢٠٠ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را به روش داخل صفاقی دریافت نمودند. در روز بیستم آبستنی ، جنین ها از رحم خارج شدند و پس از تعیین طول و وزن جنین ها، مورد رنگ آمیزی آلیزارین قرمز-آلسین آبی قرار گرفته و ناهنجاریها به وسیله استریومیکروسکوپ مشخص گردیدند. نتایج : درصد وقوع شکاف کام، مهره شکافدار و اگزنسفالی در گروه دریافت کننده والپروات سدیم به تنهایی به ترتیب ١٧.٧%،٢٠% و٢٠% بود که به وسیله کوارستین با دوز ٧٥ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به ١٣.٩٥%،١١.٦٢% و ١٣.٩٥% و به وسیله کوارستین با دوز ٢٠٠ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به ١١.١١% و ١١.١١% و ١١.١١% رسید. نتیجه گیری: کوارستین می تواند وقوع ناهنجاریهای ناشی از والپروات سدیم را کاهش دهد.
خلاصه ماشینی:
"ازای هر کیلوگرم وزن بدن از این دارو باعث ناهنجاری های سیستم کایلان و همکاران (٢٠٠١) در بررسی آثار والپروات سدیم در اسکلتی و جذب ٥٢ درصدی جنین می شود که در نتایج این مطالعه نیز موش های صحرایی آبستن گزارش نمودند تجویز دارو در روز نهم 40 آبستنی با دوز ٦٠٠ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن باعث عدم تعادل در تولید و حذف رادیکال های آزاد اکسیژن و اختلال در ناهنجاری های اگزنسفالی و اسپاینابیفیدا می شود (٢) که در این مطلعه بروز شاخص های تنظیم کننده مانند عامل رشد تغییردهنده بتا (TGFB) نیز ناهنجاری های ذکر شده مشاهده گردید.
لذا مطالعات متعددی نشان داده است است که تجویز والپروات سدیم با دوز ٣٠٠ میلی گرم به ازای هر که افزایش کاتالاز و سوپر اکسید دسموتاز به محیط کشت رویان یا در کیلوگرم وزن بدن در روز هشتم و نهم آبستنی به موش صحرایی ایجاد شرایط محیط زنده (In vivo) منجر به کاهش آثار عوامل تراتوژن ناهنجاری هایی نظیر اگزنسفالی ، شکاف کام و کاهش وزن در می گردد (٢٤).
همچنین در مطالعه دیگری بیان که تجویز کوارستین با دوز ٢٠٠ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن شده است که یکی از علل کاهش وزن و رشد جنین ها، آثار تخریبی به صورت داخل صفاقی در روزهای هشتم تا دهم آبستنی ناهنجاری های والپروات سدیم بر غشاءهای جفتی است که با نکروز سیتوترفوبلاست ، ناشی از رتینوئیک اسید را در جنین موش های صحرایی کاهش می یابد توقف تکثیر عروق خونی ، کاهش قطر و انسداد عروق بند نافی همراه که نتایج این تحقیق با نتایج مطالعه حاضر همخوانی دارد (٢٧)."