چکیده:
توسعه مناطق روستایی، یکی از محورهای اصلی سیاست دولت است و به این منظور دولت برای دستیابی به توسعه روستایی از ابزارهای مختلف استفاده کرده و اقدامات متعددی را به مرحله اجرا در آورده است. سرمایهگذاریهای عمرانی یکی از مهمترین ابزارها در این زمینه است. بخشی از پیامدهای سرمایهگذاری عمرانی را میتوان در نظام اجتماعی شاهد بود که دارای محورهای متفاوتی مثل توانمندسازی و ظرفیتسازی است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر سرمایهگذاریهای دولت در ظرفیتسازی روستاهای کشور است. روش تحقیق از نوع اسنادی و پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه 14431 نفر ساکن در 11 روستای ناحیه آران و بیدگل تشکیل میدهند. حجم نمونه با استفاده از نمونهگیری کوکران 312 نفر تعیین گردید. در روش پیمایش، پس از گردآوری اطلاعات با پرسشنامه خود ساخته و پردازش اطلاعات با نرمافزار SPSS، با توجه به سطح سنجش متغیرها از روشهای آماری توصیفی و استنباطی کندال b استفاده شده است. نتایج نشان میدهد رابطهی میان میزان سرمایهگذاری عمرانی و ظرفیتسازی: ایجاد ظرفیت نگهداری از تأسیسات روستا (058/0sig= )، تغییر و بهبود در مدیریت روستا (054/0sig= )، پذیرش نقش در فعالیتهای عمرانی (049/0sig= ) و (041/0sig= ) و قدرت کنترل و تغییر ناشی از مداخله سازمانهای دولتی (048/0sig= ) در روستاهای ناحیه میباشد. بنابراین دولت با سرمایهگذاریهای عمرانی درتقویت و ارتقاء ظرفیتسازی جوامع روستایی از کارآمدی ناچیزی برخوردار است و هنوز روستانشینان نیز نقشآفرینی کمتری را در توسعه روستایی برای خود قایل هستند.
Development of rural areas is a central pillar of government policy. Thus، government has used various means and several implemented actions to achieve rural development. One of the most important used means is investment for rural areas development. Investment implications of development can be seen in a social system such as empowerment and capacity-building. This documentary study is done to investigate the effect of government investment in capacity building in rural areas. The statistical population is 14431 people living in 11 villages of Aran and Bidgol region as research areas. The sample size of 312 was determined by using Cochran. In this Survey، questionnaire for data collection; SPSS software for data processing; and Kendall b as descriptive and inferential statistical method in accordance to variable level of measuring، were used. The results show the relationship between investment and building capacity: the capacity of rural infrastructure (sig=0.058)، change and improve the management of the rural (sig=0.054)، acceptance of the construction activities (sig=0.049) and (sig=0.041)، and the control and the intervention of state organizations (sig=0.048) in the rural area. Thus، the efficiency of government investment in the development of building capacity is poor because rural development still has in hold of peasant communities.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین تحقیق تلاش میکند تأثیر حجم سرمایه گذاری عمرانی انجام شده توسط دولت در ظرفیت سازی برای دست یابی به توسعه پایدار روستایی در ناحیه آران و بیدگل را بررسی و تحلیل نماید.
دارابی و سعیدی 1385 در تحقیق خود، میزان اثرگذاری دخالت دولت در توسعه روستایی و اثرگذاری آن در جلوگیری از مهاجرت روستاییان در ناحیه کاشان را تحلیل و در نهایت به این نتیجه میرسند که یکی از اساسیترین نارساییهای برنامه های روستایی به ویژه سرمایه گذاریهای عمرانی عدم عنایت لازم به تحولات اجتماعی – اقتصادی از یک سو و دگرگونیهای فکری – ادراکی از سوی دیگر بوده است .
اگرچه این ارتباط بسیار قوی نیست اما مؤید این نکته است که حجم سرمایه گذاری عمرانی هرچه افزایش یابد انتظارات مردم نیز از دولت افزایش مییابد و این به دلیل دیدگاه حاکم بر برنامه ریزی توسعه در طول سال های گذشته و اقدامات انجام شده بر همین مبنا است .
از سوی دیگر برای بررسی نقش سرمایه - گذاری دولت در توسعه روستاها شاخص های مختلفی وجود دارد که یکی از مهم ترین آن ها شاخص ظرفیت سازی است .
در هر سه شاخص (ایجاد ظرفیت نگهداری از تأسیسات روستا، تغییر و بهبود در مدیریت روستا، خودگردانی: پذیرش نقش در فعالیت های عمرانی و قدرت کنترل رخدادهای ناشی از مداخله سازمان های دولتی) مشخص شد که متأسفانه سرمایه گذاری دولت در این شاخص ها در ناحیه آران و بیدگل هیچگونه نقش و اثری ندارد."