چکیده:
پژوهش حاضر به منظور بررسی ماهیـت زیرسـاختی [j] روسـاختی در صورت تصریفی گذشته افعال گویش لری شهر یاسوج ، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد انجام شده است . با توجه به تنوع موجـود بـین گویش های مختلف این منطقـه ، گـاه تفـاوت هـایی در تلفـظ اشـکال
خلاصه ماشینی:
"ساخت و ترکیب هجاها نقش مهمی در صورت بندی فرایندهای واجی یک زبان دارند؛ برای مثال فرایند میـان هشـت در بسـیاری از زبـان هـا معمـولا جـایی یافـت مـی شـود کـه در ساخت واژة یک زبـان از قواعـد واج آرایـی آن تخطـی شـده اسـت و خوشـۀ همخـوانی یـا واکه ای غیرمجاز به وجود آمده است ؛ در چنین حـالتی ، صـورت زبـانی قبـل از رسـیدن بـه روساخت با استفاده از فرایند درج اصلاح می شود (کرد زعفرانلوکامبوزیا، ١٣٨٥: ٢٤٨).
چون عنصر میانجی در میان واکه ها و به منظور ممانعـت از مجاورت آنها و رعایت قواعد واج آرایی زبان فارسی ظاهر می شـود و کـاربرد آن مقیـد بـه بافت آوایی ، دستوری ، واژگانی و صرفی است ، وی این عنصـر را تکـواژ مـی نامـد و از نـام صامت یا همخوان میانجی اجتناب می کند.
) حبیبی (١٩٨٣: ٢٤٠) در مقالۀ «گویش لری ، لهجه باشتی »، ساخت افعال در گویش لـری لهجۀ باشتی را تابع دستور زبان فارسی می داند اما اشاره مـی کنـد کـه کـاربرد و بیـان آن تـا حدودی تابع دستور خاص گویش است ؛ مثلا حذف برخی صامت های پایـانی یـا میـانی در افعال که در معنای فعل خللی ایجاد نمی کند یا ابدال آنها به صامت ها یا مصوت هـای دیگـر جهت سهولت بیان .
j. ظاهرشده در این گونه بافت ها، صامت یا تکواژ میـانجی باشد زیرا که ماهیت صامت میانجی جلوگیری از التقای مصـوت هـا در بافـت بـین دو واکـه است حال آن که در سه صیغۀ صرفی فعل های گذشته یعنـی دوم شـخص مفـرد، اول شـخص جمع و دوم شخص جمع پس از همخوان ."