چکیده:
رابطه دو سویه فرد و نظام سیاسی در جامعه، به نگرش مثبت افراد نسبت به رژیم سیاسی و متصدیان اقتدار در جامعه پیوند خورده است. مطالعه عوامل سازنده و کاهنده این ارتباط یعنی اعتماد سیاسی، مستلزم رعایت استانداردهای خاص هر زمینه و بستر اجتماعی است که در این نوشتار تلاش شده است تا از منظر امام خمینی قدّس سره الگوسازی شود. به نظر میرسد حضور ایشان در ساحت زندگی سیاسی و اجتماعی مردم ایران و آگاهی نسبت به قواعد آن، سرمایه ارزشمندی پیرامون مسئله اعتماد سیاسی در بردارد. در این پژوهش، تئوری زمینهای مبنای ترسیم الگوی امام خمینی قدّس سره در این خصوص بوده است. در این راستا کلام و گفتار ایشان در صحیفه امام به عنوان یک منبع غنی مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس استراتژی تئوری زمینهای در تحقیقات کیفی، سه مرحله کدگزاری باز، محوری و گزینشی بر روی دادههای متن انجام شد. همچنین نظریه امام خمینی قدّس سره درباره مفهوم اعتماد سیاسی، در چهارچوب الگوی پارادایمی به تصویر کشیده شد.
The mutual relation between an individual and political system in a society is linked to the positive attitude of the people about the political regime and authoritative officials in that society. Study of the constructive and reductive factors of this relation i.e. political trust requires observation of some standards specified to each social ground and context which are being modeled from Imam Khomeinis viewpoint in the present paper. It seems that his presence within the realm of Iranians social and political life and being aware about their rules are deemed to be important assets regarding the political trust issues. The grounded theory has been the basis of describing Imam Khomeinis pattern in this study. Accordingly, his ideas in Imams Sahifeh, a rich resource, were analyzed and based on the strategy of the grounded theory in qualitative studies, three stages of open, axial and selective encodings were carried out on the data of the text. Also, Imam Khomeinis theory about the concept of political trust was explained within the framework of a paradigmatic model.
خلاصه ماشینی:
زیرا این ایده برای نویسندگان پررنگ است که موفقیت امام در جذب اعتماد سیاسی ملت ایران در پایهریزی نظام جمهوری اسلامی و نیز هدایت و راهبری آن با وجود مصائب و سختیهای مختلف؛ حاوی نکات کاربردی و عملیاتی ارزشمندی در مدیریت سیاسی و اجتماعی جامعه بوده که در آن ضمن توجه به مقتضیات زمان و مکان، خصوصیات روانی، جامعهشناختی و مذهبی زندگی ایرانی لحاظ شده است.
(همان: 44) به بیان دیگر نظریه زمینهای امکاناتی در اختیار پژوهشگران قرار میدهد که با لحاظ کردن آن میتوان به بازسازی معنای مفاهیمی همچون اعتماد سیاسی پرداخت و به این پرسش پاسخ داد که اصولا فرد یا افراد، چه درکی از اعتماد سیاسی دارند و آنرا چگونه ارزیابی میکنند؟ یکی از مسایل مهم در پژوهشهای کیفی این است که مورد مطالعه محقق چه افرادی هستند؟ پژوهش کیفی بهدنبال کشف معنا یا ماهیت تجربه افرادی است که با آن پدیده و مسائل آن در زندگی روزمره درگیر هستند و افراد نسبت به حضور این مفهوم یا پدیده در صحنه زندگی واقعی، خودآگاهی دارند.
(همان: 8 / 230) وجود تفاهم میان ملت و دولت سلامت نظام سیاسی رژیمهای استبدادی ـ پادشاهی دوقطبی دولت و ملت حکوت زور و سرنیزه فرار مالیاتی کارشکنی در اجرای امور عدم پشتیبانی مردم از دولت خصومت میان دولت و ملت بیثباتی حکومت فقدان پایگاه اجتماعی دولت در رژیم اسلامی شاید در رأس برنامه همین تفاهم ما بین دولت و ملت باشد.
دریافت امام خمینی+ از قواعد زندگی سیاسی ایرانیان بر این باور است که مردم به روحانیت در تشکیل حکومت اسلامی اعتماد داشته و لذا همکاری و مساعدت متقابل دولت و ملت محتمل است.