چکیده:
عموم ارزیابیهای اخلاقی در مورد مسائل زیستی با توجه به نظریه های اخلاقی موجود یا تلفیق آن ها به صورت یک راهبرد اخلاقی انجام میشوند. آنچه در غالب این ارزیابیها مفروض گرفته شده اعتبار نگرش قاعده گرا یا اصل گرا به مناقشه های جاری و ضرورت کاربرد یک نظریه ٔ اخلاقی به مثابه منشأ و زمینه ٔ قاعده یا قواعد اصلی است . نه فقط در پژوهش های اخلاقی نظری بلکه در عمل نیز گمان بر این است که قواعد میتوانند دستگیر تصمیم گیرندگان ، سیاست گذاران ، اعضای کمیته های اخلاق زیستی و مجریان طرح های پژوهشی باشند. اصول اخلاق زیستی بر این اساس شکل گرفته اند. با این حال ، در دهه های اخیر به صور گوناگون ، اعتبار نگرش عام گرایانه به اخلاق به نقد کشیده شده است . در این مقاله ، شأن معرفت شناختی و اخلاقی اصول اخلاق زیستی از دو منظر عام گرایانه و خاص گرایانه بررسی و نشان داده میشود که این انتقادات تفسیر سنتی از این اصول را، که تا حدی به روند انضمامی شکل گیری احکام اخلاقی بیاعتنا است ، کنار می نهند اما تفسیر تعدیل شده از عام گرایی اخلاقی میتواند همچنان کاربرد این اصول را موجه سازد.
خلاصه ماشینی:
"اگر «انتخاب جنسیت ٢٣ رویان » را نمونه ای از مسائل اخلاق زیستی در نظر آوریم ، میتوان با توجه به اصول اخلاق زیستی این پرسش ها را در مورد آن مطرح کرد: آیا سلب امکان انتخاب جنسیت رویان از پدر و مادر ناقض خودآیینی آنان نیست ؟ آیا اختصاص یافتن استفاده از روش های پرهزینه ٔ انتخاب جنسیت برای طبقه ٔ خاصی از جامعه ناقض عدالت و دسترسی همه ٔ افراد نیازمند به این روش ها نیست ؟ آیا ممنوع شمردن انتخاب جنسیت ، چنانکه در کشورهایی همچون آلمان مقرر است (٢٠١٣ ,bel-RichterWilhelm, Dahl, Alexander, Brahler, Sto)، ناقض خیررسانی نیست ؟ آیا جواز انتخاب جنسیت و در پی آن ، برهم خوردن تناسب جنسیتی در جامعه از مصادیق ضرررسانی است ؟ این پرسش ها بسیار عام اند.
در نتیجه ٔ این رأی وجودشناختی در باب ویژگیهای امور در عالم واقع ، خاص گرایان معتقدند باید در شناخت اخلاقی نیز تجدیدنظر کرد و به جای محصور شدن در قالب تنگ اصول اخلاقی، ادراکها و شهودهای اخلاقی را در زمینه ها و سیاق های مختلف برای ایضاح موقعیت به کار گرفت .
در چنین موردی کدام اصل جهان شمول میتواند یاریگر تصمیم گیرندگان باشد؟ به نظر خاص گرایان ، در این مورد، که حتی میتواند پیچیده تر از این نیز باشد، و موارد مشابهی که به وفور در پرونده های رسیده به کمیته های اخلاق وجود دارد، باید اصول را کنار گذاشت ، ویژگیهای مختلف موقعیت را با یکدیگر سنجید و مورد به مورد داوری کرد."