چکیده:
در چهار دهه گذشته ، تحولات چش گیری در تولید محصولات کشاو زی ایجاد شده است که علیرغم ا زایش میزان بهره ری ، فشار بی ویه ای را بر منابع تولیدی کشاو زی وارد نموده است . مهم ترین دلیل آن ، به کارگیری فناوری های نامناسب و استفاده نادرست از فناوری های مدرن است . برای مقابله با آثار این پدیده ، کشاو زی پایدار بصورت دستیابی به حداکثر ظرفیت بار ری و تولیدی مستمر با حفاظت از منابع پایه به ویژه آب و خاک در کشاو زی تعریف شده است . هدف این نوشتار تحلیلی بر میزان استفاده از فناور های کشاورزی پایدار در بهره ری تولید برنج در شهرستان دورودمی باشد. در این راستا مساله پیش رو این است که کشاورزان در تولید برنج از چه فنا ری ایی استفاده می کنند و تا چه اندازه اصول پای اری را مورد توجه قرار می دهند؟ پژوهش دارای دو نوع متغیر است تغیر وابسته به کارگیری از فناور های کشاورزی و متغیر مستقل عوامل سن ، تجربه ، آگاهی ، شرکت در کلاسهای ترویجی و.. می باشد که رای سهولت کار در شش دسته عوامل تقسیم بندی شده اند. شیوه گردآ ری اطلاعات در این پژوهش پ مایش می انی است و از نظر روش تحقیق به شیوه تحلیلی - همبستگی می باشد. حجم نمونه نیز از بین ٣٠ روستای مورد مطالعه با استفاده از فرمول ١٧٠ نفر تعیین شد که جهت تحلیل نتایج پرسشنامه ها از نرم افزار spss و آزمونهای همبستگی و رگرسیون استفاده گ دیده است . نتایج پژوهش حاکی از آن است که ، برخی از متغیرها از قبیل دسترسی ، ترویج ، تعداد قطعات اراضی ، درآمد وهزینه د رای رابطه مثیت و معنادار و برخی دیگر ا تغیرها ازجمله سن ، سواد، نظام بهره بر اری و آگاهی دارای رابطه منفی و غیر معنا اری با فناور های کشاورزی پایدار می باشند. بطور کلی ازنتایج ت قیق چنین استنباط می شود که به کارگیری فناوری ها در منطقه مورد مطالعه : اولا با فناور های کشاورزی پایدار همخ انی چندانی نداشته و ثانیا به کارگیری فناوری ها بیشت رای کسب سود بوده و به پای اری کشاورزی کمتر توجه شده است .